لزوم سفر قهرمان در داستان هاي شاهنامه

سفر در ادبيّات كشورهاي مختلف، موجبات خيال پردازي بسياري از شاعران، داستان سرايان و نويسندگان را فراهم آورده است. سفر در ادبيات فارسي از مفهوم وسيع تري برخوردار است. چرا كه نقطه ي اوج سفر را قهرمانان داستان ها و اشعار فارسي مهيّا مي-سازند و تا مدّت ها بعد خاطره ي آن همچنان در ذهن خوانندگان باقي مي ماند. از جمله ي آثاري كه در آن به سفر قهرمان به طور گسترده پرداخته شده است شاهنامه ي فردوسي، اين گنجينه ي بي بديل ادب فارسي است. شاهنامه قهرمانان فراواني از جمله رستم، اسفنديار و ... دارد كه با هفت خوان هاي خويش، قهرمانان را با انواع حوادث و خطرها رو به رو كرده و هستي آن ها را متحوّل ساخته اند. سفرهاي داستان هاي شاهنامه، باعث پس پشت نهادن آزمون هاي سخت و دشوار است كه هريك از قهرمانان شاهنامه، خواسته و ناخواسته براي رسيدن به رشد و تكامل شخصيّتي انجام مي دهند و روح و روان خويش را با انواع سفرهاي خطرناك و حوادث آن صيقل مي دهند. اين پژوهش در 4 فصل تهّيه و تنظيم گرديده است. فصل اوّل شامل كلّيّات و فصل دوم شامل تعاريف و مباني است. فصل سوم به بررسي سفر قهرمانان شاهنامه و لزوم آن اختصاص داده شده است. نتيجه گيري هم در فصل چهارم گنجانده شده است. نتايج حاصل از تحقيق، نشان مي دهد كه قهرمانان شاهنامه سفرهايي را پيش رو داشته اند و سفر آن ها هدف و انگيزه هايي را در پي داشته است.