تغزل در شعر منوچهر آتشي

تغزل يكي از اصطلاحات مشهور در ادبيات كلاسيك است. اين اصطلاح به ابيات ابتدايي قصايد گفته مي‌شد كه شاعران دربارة عشق و وصف طبيعت و جواني و.. مي‌سرودند. در روزگار معاصر اصطلاح تغزل معنايي جديد پيدا كرده است و به هر نوع شعري كه در آن عاطفه و احساس عاشقانه باشد، شعر تغزلي مي‌گويند. شعر تغزلي به خصوص با ظهور نيما يوشيج تحولات زيادي پيدا كرد. يكي از شاعران برجستة روزگار معاصر كه تحت تأثير شعر نيما به شعر نيمايي روي آورد منوچهر آتشي شاعر برجستة جنوبي بود. يكي از ويژگي‌هاي اصلي شعر آتشي سرودن شعر تغزلي بود. تعزلات آتشي متناسب با شرايط جديد از عشق و معشوقي تازه و مدرن سخن مي‌گويند. معشوق در اين تغزلات معشوقي شهري و اين جهاني است كه چهر‌ه‌اي واقعي دارد. شاعر با توصيفات گسترده‌اي كه از اين معشوق دارد، انواع زيبايي‌هايي او را شبيه عناصر زيباي طبيعت وصف مي‌كند. به خاطر حساسيتي كه آتشي نسبت به مسائل اجتماعي داشت در شعرهاي عاشقانة او مضامين اجتماعي نيز نفوذ يافته تا شعرش مانند شاعراني همچون احمد شاملو تلفيقي از شعر تغزلي و اجتماع باشد. در اين پژوهش با بررسي مجموعه اشعار آتشي سعي كرده‌ايم مهم‌ترين ويژگي‌هاي تغزلات آتشي را به تصوير بكشيم.