«چهره يهود در شاهنامه»

فردوسي شاعر نامور ايران براي حفظ و احياي زبان و ادب فارسي و فرهنگ ايران شروع به سرودن شاهنامه كرد تا عقايد ايرانيان باستان را در سه حيطه ي افسانه - حماسه و تاريخ براي آيندگان به يادگار بگذارد. زبان فردوسي هرچند در شاهنامه كاملاً محترمانه و بي-طرفانه هست اما هنگامي كه به چند چهره ي يهودي از جمله؛ براهام جهود و دوست زروان مي رسد نسبت به آنان با ديد منفي مي نگرد و در داستان كسري با نوش زاد از يهوديان به عنوان كشندگان انبيا ياد مي كند. برخي از منابع و سخني كه در آن منابع نوشته مي شود دالّ بر صحت همه مطالب نيست؛ زيرا با تأمل مي توان فهميد كه در برخي منابع نظريات شخصي به تحقيق راه يافته است. ما با بررسي آن ها و مطالعه ابيات شاهنامه هر آنچه صحيح تر بود را براي اين تحقيق بكار برديم. حال با پيش رو قرار دادن منابع معتبر كهن و در دسترس و مطالعه ي متون عهد عتيق و عهد جديد و چند منابع ديگر علت اين كه فردوسي چرا«يهودي ستيزي» مي كند را بعد از مقدمه و پيشينه مقاله بررسي مي كنيم.