شماره ركورد كنفرانس :
5135
عنوان مقاله :
بررسي تطبيقي ناسيوناليسم (ملّي‌گرايي اسلامي) در شعر مشروطه و معاصر با تكيه بر اشعار (شهريار، مصدق، امين‌پور، بهار و ميرزاده عشقي)
پديدآورندگان :
غلامحسيني پروين parvin2012gh@yahoo.com دانشجوي دكتري زبان و ادبيات فارسي دانشگاه شهركرد , قانوني حميدرضا h.r.ghanooni@gmail.com استاديار زبان و ادبيات فارسي دانشگاه پيام نور نجف آباد , صفري جهانگير Parvin2016gh@gmail.com استاد زبان و ادبيات فارسي دانشگاه شهركرد
كليدواژه :
ادبيات مقاومت , ناسيوناليسم , امين‌پور , بهار , مصدق , عشقي و شهريار.
عنوان كنفرانس :
هشتمين همايش ملي متن پژوهي ادبي
چكيده فارسي :
ملي‌گرايي، ملّت‌باوري، يا ناسيوناليسم (Nationalism) نوعي آگاهي جمعي است؛ يعني آگاهي به تعلق به ملّت كه آن را «آگاهي ملي» مي‌خوانند. آگاهي ملّي اغلب پديدآورنده حس وفاداري، شور، و دلبستگي افراد به عناصر تشكيل‌دهنده ملت (نژاد، زبان، سنت‌ها و عادت‌ها، ارزش‌هاي اجتماعي، اخلاقي، و به طور كلي فرهنگ) است؛ و گاه موجب بزرگ‌داشت مبالغه‌آميز از آن‌ها و اعتقاد به برتري اين مظاهر بر مظاهر ديگر ملت‌ها مي‌شود. به صورت كلي به جريان اجتماعي-سياسي راست‌گرايي گفته مي‌شود كه مي‌كوشد با نفوذ در اركان سياسي كشور در راه اعتلاء و ارتقاي اساسي باورها، آرمان‌ها، تاريخ، هويت، حقوق و منافع ملت گام بردارد. پژوهشگر در اين پژوهش بر آن است تا ناسيوناليسم يا ملي‌گرايي را به عنوان يكي از ويژگي‌هاي ادبيات مقاومت در اشعار چندتن از شاعران عرصه مقاومت بررسي كند. سپس مصاديق مختلف اين مسأله (عشق به وطن، آزادي، سرزنش بي‌تفاوتي مردم و تشويق آن ها به مبارزه و مقاومت، ستايش و مدح قهرمانان وطن، تكريم شهدا و كشته شدگان در راه وطن، دعوت به اتحاد و همبستگي، پيش‌بيني آيندة وطن، اشاره به استعمارگران وطن و سرزنش آن‌ها) مورد تحليل و بررسي قرار مي‌گيرد.
