بازتاب حماسه غديرخم از قرن چهارم تا قرن دهم

غدير يكي از مهمترين سرچشمه هاي جوشان و الهام بخش شاعران و اديبان در طول تاريخ به شمار مي آيد و شاعران زيادي در اين زمينه بيتها سروده و شعرها گفته اند كه هر يك بيانگر ميزان ارادت ايشان به آستان مقدس امام علي (ع) مي باشد. در اين ميان فارسي زبانان گوي سبقت را از سايرين ربوده اد و كمتر شاعري است كه در توصيف و تجليل غدير شعري نسروده باشد. نه تنها شاعران بزرگ تاريخ ادبيات ايران ربطه شعر غدير توسط شعراي قرن هاي مختلف سروده شده و در حفظ و زنده نگه داشتن اين ماجرا اثر به سزايي داشته است. كسايي مروزي، منوچهري دامغاني، ابوالمفاخر رازي، سوزني سمرقندي، سنايي غزنوي، عطار نيشابوري، بابافغاني، صائب تبريزي، فياض لاهيجي، نظيري نيشابوري، عاشق اصفهاني، ميرشمس الدين فقير دهلوي، وصال شيرازي، قاآني شيرازي، وامق يزدي، اختر طوسي و ... و بسياري ديگر از شاعران ايران كه بردن نام تمامي آنها به دليل كثرت در اين مقال نمي گنجد از شاعراني هستند كه اشعار نغز و پرمحتوايي درباره واقعه غدير به رشته نظم كشيده اند.