ﺑﺮرﺳﯽ اﺛﺮ ﻣﺘﯿﻞ ﺟﺎﺳﻤﻮﻧﺎت ﺑﺮ ﺑﯿﺎن ژن ﻫﺎي ﭼﺎﻟﮑﻮنﺳﻨﺘﺎز در ﮐﺸﺖ رﯾﺸﻪ ﻣﻮﺋﯿﻦ اﮐﻮﺗﯿﭗﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﮔﯿﺎه ﺧﺎرﻣﺮﯾﻢ Silybum marianum L Gaertn

Analysis of methyl jasmonate effects on chalcone synthase gene expression in hairy root culture of different Silybum marianum (L.) Gaertn ecotypes

خارمريم(.Silybum marianum (L، عضو خانواده آستراسه و يك گياه دارويي شناخته شده است. در ايران مطالعات زيادي بر روي تنوع و ميزان مواد موثره اين گياه شده است. خاصيت داروئي اين گياه به خاطر مادهاي به نام سيليمارين است كه تركيبي طبيعي از ايزومر سيليبين B و A، ايزوسيليبينA و B ، سيليديانين، سيليكريستين، ايزوسيليك ريستين و فلاونوئيد تاكسيفولين است. در اين پژوهش بيان نسبي برخي از ژنهاي بالا دست بيوسنتزسيليمارين شامل CHS 1 و CHS 2، CHS 3، CHI و CAD تحت تاثير متيل جاسمونات در غلظت هاي 0 و 100ميكرومولار در 4 اكوتيپ مختلف P100، اردبيل، اصفهان و منجيل توسط روش واكنش پي سي آر در زمان واقعي موردمطالعه قرار گرفتند. طبق نتايج به جز CHS 1 و CHS 2 ساير ژنهاي مورد بررسي بعد از اعمال تيمار متيل جاسمونات نسبت به شاهد خود رفتار مشابهي در اكوتيپ هاي مختلف نشان ندادند. بطوريكه هم كاهش و هم افزايش بيان داشته اند كه نشان از كنترل ژنتيكي پيچيده اين صفت دارد. مطالعه حاضر لزوم بررسي جامع تر رفتار ژنها در مسير توليد سيليمارين توسط تكنيك هاي پيشرفته تري نظيرRNA seq را روشن مينمايد.

Milk thistle, Silybum marianum Gaertn (L), is a member of the Asteraceae family and a well-known medicinal plant. There are many studies in Iran about the variety and amount of active ingredients of this plant. The medicinal properties of this plant are due to a substance called silymarin, which is a natural combination of the isomers of silybin (A, B), isosilybin (A, B), silydianin, silychristin, isosilychristin, and flavonoid taxifolin. In this research, the relative expression of some silymarin biosynthesis upstream genes (including: CHS1,2 CHS3, CHI and CAD) were studied under the elicitor of methyl jasmonate (0 and 100 μm concentrations) on four different Silybum marianum ecotypes (namely: P100, Ardebil, Isfahan and Manjil) by real-time PCR. The results except CHS1,2 other genes examined after applying methyl jasmonate than their control did not show similar behavior in different ecotypes. Both decreased and increased expression, indicating complex genetic control of this trait. Results of the present research declare the requirement a more comprehensive behavior study of involved genes in the production of silymarin by more advanced techniques such as RNA-seq.