ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﺠﺮﺑﯽ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﻣﻘﺎوﻣﺖ و ﺑﺎر ﻧﻬﺎﯾﯽ ﭘﺎﻧﻞ ﻫﺎي ﺳﺎﻧﺪوﯾﭽﯽ WPC-FRPﺑﺎ اﯾﺠﺎد ﺷﯿﺎرﻫﺎي ﺳﻄﺤﯽ

Wood Plastic Composite)WPC( ﯾﺎ ﭼﻮب ﭘﻼﺳﺘﯿﮏ ﻣﺎده ﻣﺮﮐﺒﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﭘﺴﻤﺎﻧﺪﻫﺎي ﭼﻮب ﺑﻌﻨﻮان اﻟﯿﺎف و ﭘﻼﺳﺘﯿﮏ ﺑﻌﻨﻮان ﻣﺎﺗﺮﯾﺲ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﻣﺰﯾﺖ اﻗﺘﺼﺎدي و ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻓﺸﺎري و ﮐﺸﺸﯽ ﺑﺎﻻي اﯾﻦ ﻣﺎده از آن در ﺳﺎزه ﻫﺎي درﯾﺎﯾﯽ ﺑﻌﻨﻮان ﮐﻒ اﺳﮑﻠﻪ ﻫﺎ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ در ﮐﻒ ﭘﻞ ﻫﺎي ﮐﻮﭼﮏ ﻣﯽ ﺗﻮان اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮد. ﻏﺎﻟﺒﺎ ﺑﺮاي ﺑﻬﺒﻮد ﺳﺨﺘﯽ ﺻﻔﺤﺎت ﺑﮑﺎر رﻓﺘﻪ، از ﻣﻮاد ﮐﺎﻣﭙﻮزﯾﺘﯽFRP در ﻗﺴﻤﺖ ﻫﺎي ﺗﺤﺘﺎﻧﯽ و ﻓﻮﻗﺎﻧﯽ آن ﺑﻌﻨﻮان ﻣﻘﻄﻊ ﭘﺎﻧﻞ ﺳﺎﻧﺪوﯾﭽﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﺷﻮد. ﯾﮑﯽ از ﻧﻮاﻗﺺ اﯾﻦ ﭘﺎﻧﻞ ﻫﺎي ﺳﺎﻧﺪوﯾﭽﯽ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه از ﻫﺴﺘﻪ WPC و ﻻﯾﻪ ﻫﺎي ﺗﻘﻮﯾﺘﯽ FRP، ﺟﺪاﺷﺪﮔﯽ )debonding( ﻻﯾﻪ ﻫﺎ از ﻫﺴﺘﻪ ي اﺻﻠﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﮐﺎﻫﺶ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﺷﺪه ﺳﺎزه ﻣﯽ ﮔﺮدد. ﯾﮑﯽ از راه ﻫﺎي از ﺑﯿﻦ ﺑﺮدن اﯾﻦ ﻧﻘﺺ اﺳﺘﻔﺎده از ﺷﯿﺎر ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺮ روي ﺳﻄﻮح ﻫﺴﺘﻪ ﻗﺒﻞ از ﭼﺴﺒﺎﻧﺪن ﻻﯾﻪ ﻫﺎي ﺗﻘﻮﯾﺘﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ . اﯾﻦ ﻋﻤﻞ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽ ﺷﻮد ﺳﻄﻮح ﺗﻘﻮﯾﺘﯽ ﻋﻤﻼ ﺑﺎ ﻫﺴﺘﻪ درﮔﯿﺮي ﺑﯿﺸﺘﺮ ي داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﺳﺒﺐ اﻓﺰاﯾﺶ ﻧﯿﺮوي ﭼﺴﺒﻨﺪﮔﯽ و ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺑﯿﻦ آﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﺷﻮد. در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺑﺎ اﻧﺠﺎم آﻣﺎدﮔﯽ ﺳﻄﺤﯽ و اﯾﺠﺎد ﺷﯿﺎرﻫﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﻃﻮﻟﯽ و ﻣﺎﯾﻞ ﺑﺮ روي ﺻﻔﺤﺎت WPC، ﭘﺎﻧﻞ ﻫﺎي ﺳﺎﻧﺪوﯾﭽﯽ WPC-FRP ﻣﻮرد آزﻣﺎﯾﺶ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ اﯾﺠﺎد ﺷﯿﺎرﻫﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﻬﺒﻮد رﻓﺘﺎر ﺻﻔﺤﺎت ﻣﯽ ﺷﻮد. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺷﯿﺎرﻫﺎي ﻃﻮﻟﯽ ﻣﻨﺎﺳﺒﺘﺮﯾﻦ ﻧﻮع ﺷﯿﺎرﻫﺎ در ﺑﻪ ﺗﺎﺧﯿﺮاﻧﺪاﺧﺘﻦ ﺟﺪاﺷﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.