بررﺳﯽ ﺗﺄﺛﯿﺮ اﺑﻌﺎد در روش ﺷﯿﺎرزﻧﯽ ﺑﺮ ﮐﻨﺘﺮل ﺟﺪاﺷﺪﮔﯽ ورق FRP در ﺗﯿﺮﻫﺎي I ﺷﮑﻞ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه از WPC

در ﻃﺮاﺣﯽ و ﺳﺎﺧﺖ ﺳﺎزهﻫﺎي درﯾﺎﯾﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ اﺳﮑﻠﻪﻫﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﯾﮏ ﺳﺎزه ﺳﺒﮏ ﺑﺎ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺧﻮردﮔﯽ ﺑﺎﻻ و ﻫﺰﯾﻨﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺣﺎﺋﺰ اﻫﻤﯿﺖ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. در اﯾﻦ راﺳﺘﺎ ﻣﺎدة WPC ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه از ﺧﺮدهﻫﺎي ﭼﻮب و رزﯾﻦ ﺑﺼﻮرت ﻓﺸﺮده اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻼوه ﺑﺮ ﻣﺰﯾﺖﻫﺎي اﻗﺘﺼﺎدي، ﺧﺼﻮﺻﯿﺎت ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ دارد. ﺑﺮاي ﮐﻨﺘﺮل ﺗﻐﯿﯿﺮﺷﮑﻞ زﯾﺎد ﺗﯿﺮﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه از WPC، از ورق ﻫﺎي ﮐﺎﻣﭙﻮزﯾﺖ FRP اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺑﺪﯾﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮاي ﺟﻠﻮﮔﯿﺮي از ﭘﺪﯾﺪه ﺟﺪاﺷﺪﮔﯽ، روش ﺗﺎزه ﺷﯿﺎرزﻧﯽ در ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي ﺗﺤﺘﺎﻧﯽ ﺗﯿﺮﻫﺎ ﺑﮑﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. در ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺣﺎﺿﺮ 30ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺼﻮرت I ﺷﮑﻞ ﺑﺎ ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻫﻨﺪﺳﯽ و ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ ﯾﮑﺴﺎن ﻣﻮرد آزﻣﺎﯾﺶ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ. در اﺑﺘﺪا ﺑﺮ روي ﺳﻄﺢ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎ 3 ﺷﯿﺎر اﯾﺠﺎد ﺷﺪه و ﺳﭙﺲ داﺧﻞ ﺷﯿﺎرﻫﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﺎﻣﻞ ﺗﻮﺳﻂ ﭼﺴﺐ اﭘﻮﮐﺴﯽ ﭘﺮ ﮔﺮدﯾﺪهاﻧﺪ. ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺗﯿﺮﻫﺎ ﺑﺎ ﯾﮏ ﻻﯾﻪ از ورق GFRP، ﺗﻌﺒﯿﻪ ﺷﺪه در ﻗﺴﻤﺖ ﺗﺤﺘﺎﻧﯽ ﻣﺴﻠﺢ ﺷﺪه و ﺗﺤﺖ آزﻣﺎﯾﺶ 4 ﻧﻘﻄﻪ اي ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ.در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺷﯿﺎرﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﻋﺮض و ﻋﻤﻖ ﻣﺘﻔﺎوت در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪهاﻧﺪ ﺗﺎ اﺛﺮ آن ﺑﺮ رﻓﺘﺎر ﺗﯿﺮﻫﺎ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﮔﯿﺮد. ﻧﺘﺎﯾﺞ اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮان ﺑﺎ اﻧﺘﺨﺎب ﻋﻤﻖ و ﻋﺮض ﺷﯿﺎر ﻣﻌﯿﻦ، ﺟﺪاﺷﺪﮔﯽ ﺳﻄﺤﯽ ورق را ﺑﻪ ﻣﻘﺪار ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﺑﻪ ﺗﻌﻮﯾﻖ اﻧﺪاﺧﺖ و ﻣﻘﺎوﻣﺖ را ﺑﻬﺒﻮد ﺑﺨﺸﯿﺪ.