پيشنهاد تحليلي براي انتخاب نوع شناورهاي نيروي دريايي ايران در پايش مناطق دريايي

Principles of Naval Ship Selection

انتخاب نوع و تناژ كشتي هاي نظامي و تسليحات مستقر بر روي آنها به پارامترهاي مختلفي وابسته است از جمله شرايط دريايي (ارتفاع امواج) و فاصله منطقه هدف مورد نظر براي دسترسي. تعيين منطقه هدف تعيين كننده دو عامل اصلي است كه عبارتند از بردي كه بايد كشتي طي كند و بردي كه تسليحات بايد طي كنند. يكي از عواملي كه تعيين كننده نوع بدنه كشتي (تك بدنه، دو بدنه يا تركيبي يا SWATH) و حداقل تناژ كشتي است، ارتفاع امواج منطقه دريايي حضور كشتي است. اگر نوع بدنه كشتي و تناژ آن بطور هوشمندانه اي انتخاب نگردد عملا سرمايه گذاري انجام شده بي نتيجه خواهد بود چراكه اولا كشتي دچار تلاطم-هاي شديد مي شود كه منجر به آسيب به بدنه كشتي و تجهيزات داخلي آن و خدمه مي شود و ثانيا امكان پرتاب تسليحات (بخصوص تسليحات دور برد و موشكها) در آن از بين مي رود چراكه براي پرتاب سلاح بايد خود پلتفرم سلاح (كشتي) آرام و كم تلاطم باشد. هرگونه اشتباهي در اتخاد تصميمات كلان مي-تواند به اتلاف ميلياردها دلار از سرمايه هاي ملي منجر شود. در همه كشورهاي پيشرفته دنيا براي پرهيز از اين نوع اشتباهات، جلسات «هم انديشي دفاعي» برگزار مي شود كه همه متخصصين مرتبط، چه نظامي و چه غيرنظامي در آن شركت كرده و در حضور فرماندهان نظامي به تشريح پيشنهادات خود مي پردازند و سپس فرماندهان نظامي در جلسات محرمانه خود در مورد پيشنهادات مطرح شده تصميم گيري مي كنند. متاسفانه چنين چيزي در ايران وجود ندارد و فعلا بهترين روش براي ارائه اين پيشنهادات، ارائه مقالاتي از اين دست است. اين مقاله بدون دسترسي به اطلاعات محرمانه و صرفا بر اساس منطق علمي انتخاب ادوات دريايي و بر پايه دانش طراحي كشتي و زيردريايي، سعي دارد پيشنهاداتي را ارائه كند كه به فرماندهان نظامي در انجام انتخاب هاي بهتر و اتخاذ تصميمات درست تر كمك كند.