تحليلي بر الزمات ضروري توسعه سواحل مكران

توسعه همه جانبه سواحل مكران از سال 1388 مورد تاكيد مقام معظم رهبري بوده است ولي عليرغم گذشت 12 سال، بجز برخي از فعاليتهايي كه در چابهار انجام شده، در ساير نقاط سواحل مكران نمي توان آثار شاخص و تحول آفرين مشاهده كرد. اين مقاله به دنبال آسيب شناسي اين موضوع و بررسي علل اجرايي نشدن تحول در سواحل مكران است. اين سواحل كه به طول 850 كيلومتر، از بندرعباس تا چابهار و پسابندر ادامه دارد، ميتواند باعث تحول عمده در اقتصاد ايران و اجرايي شدن «توسعه دريامحور» شود. سه دسته بندي كلي براي بررسي الزامات ضروري سواحل مكران در قالب 35 نكته بيان شده است كه عبارتند از نيازهاي اساسي توسعه سواحل مكران، اشتغالزايي و تمركز جمعيت در سواحل و گردشگري ساحلي و دريايي. در مجموع اين نكات مي توان به دو نقيصه اساسي اشاره كرد: يكي ضعف اساسي زيرساخت هاي حمل و نقل ريلي و جاده اي براي دسترسي ارزان، ايمن، راحت و سريع به سواحل مكران و ديگري عدم توجه كافي به نقش معجزه آساي گردشگري در ايجاد تحولات بنيادين در سواحل مكران. هريك از موارد فوق در اين مقاله بررسي و راهكارهاي مطلوب و منطقي ارائه شده اند.