نقش و پتانسيل جزاير و سواحل مكران در توسعه دريامحور

تنوع و گستردگي فعاليت هاي دريايي بيانگر ظرفيت بالاي دريا به عنوان يكي از غني ترين منابع طبيعي به عنوان محور توسعه سواحل است كه بخشي از اين رويكرد مي تواند توسعه دريا محور منطقه اي سواحل مكران از شهرستان (جاسك تا شرق شهرستان چابهار) باشد. لذا در اين پژوهش سعي شده است به توان هاي محيطي اين منطقه با تأكيد بر امكانات بالقوه ساحلي – دريايي آن توجه شود.به نظر مي رسد با اقداماتي كه به صورت مديريت يكپارچه در اين منطقه مي تواند صورت گيرد، دگرگونزايي منطقه اي و فرامنطقه اي از لحاظ توسعه پايدار حاصل خواهد شد. با توجه به ظرفيت هاي اكولوژيك سواحل مكران، نيازمندي هاي بلندمدت توسعه اي، راه كارهاي تلفيقي كه متضمن كاهش تضاد منافع بين بخشي است، بررسي و همچنين تعارضات مابين بهره برداران دولتي و خصوصي، شرايط حفظ منابع موجود و بهره برداري بهينه در اين سواحل براي توسعه پايدار فراهم شود.در اين پژوهش سعي شده منطقه ساحلي مكران در قالب سه شهرستان جاسك، كنارك و چابهار بررسي شود و رهنمودهاي رهبري درخصوص توجه به سواحل مكران با شناسايي ظرفيت هاي آن توان هاي محيطي، جغرافيايي، ساحلي، شيلاتي، گردشگري شناسايي گردد. سواحل مكران در جنوب خاوري ايران، به دليل موقعيت وويژگي هاي استراتژيك آن، از منظر ژئوپليتيكي، ژئواستراتژيكي و ژئواكونوميكي داراي اهميت فراواني است. دسترسي به منابع غني انرژي، تسلط بر مهمترين مسير انتقال انرژي و كالا در سطح جهان، موقعيت استراتژيك براي دسترسي كشورهاي محصور در خشكي درآسياي مركزي، قفقاز و افغانستان به آب هاي آزاد، قابليت مناسب سواحل مكران براي ايجاد بندرگا هاي و ترمينا ل هاي وسيع تجاري و تبديل آن به كانون ورود و خروج كالا از طريق محور هاي شمالي – جنوبي، محور شرقي – جنوبي و محور جنوبي – غربي بين چابهار و آسياي مركزي،قفقاز، روسيه و اروپا، قابليت هاي بسيار مناسب توريستي آن براي تبديل كردن آن به يك پايگاه توريستي زمستاني، امكان ايجاد پايگاه هاي نظامي در سواحل مكران و گسترش قدرت مانور ايران در آب هاي فراملي و....بخشي از اين قابليت ها است. بارور كردن قابليت هاي اين سواحل مهم منجر به افزايش وزن و منزلت ژئوپليتيكي ايران در سطح منطقه و حتي جهان شده در نوع و سطح بازيگري ايران در رقابت هاي ژئوپليتيكي آينده نقش مهمي خواهد داشت.