تاثير روشهاي فعال تدريس، بازي، استفاده از ابزار كمك آموزشي و تكاليف مهارت محور بر يادگيري محاسبات رياضي در دوره اول ابتدايي

هدف از پژوهش حاضر چگونگي ايجاد مهارت محاسبات رياضي در دانش آموزان دوره اول ابتدايي مي باشد . روش اين پژوهش به صورت نيمه تجربي و بر اساس پيش آزمون و پس آزمون مي باشد. جامعه آماري اين پژوهش را تمامي معلمان و دانش آموزان دوره اول ابتدايي شهر سمنان مي باشند كه 22 مدرسه با روش نمونه گيري طبقه اي تصادفي انتخاب در بين معلمان توزيع گرديد. همچنين آزموني حاوي محاسبات » سنجش صلاحيت حرفه اي معلمان « شدند و پرسشنامه T رياضي، متناسب با هر پايه طراحي گرديد و در اختيار دانش آموزان قرار گرفت. جهت تحليل داده ها از آزمونهاي تك نمونهاي استفاده شد. نتايج تحليل آماري بيانگر آن است كه يادگيري دانش آموزان قبل و بعد از مداخله T وابسته و افزايش معناداري داشته است و مي توان نتيجه گرفت كه سطح يادگيري دانش آموزان با آموزشهاي غير مستقيم از طريق بازي، ورزش و درگيركردن آنها در مراحل تدريس و ارتباط آموزشها به زندگي روزمرۀ آنها از طريق تكاليف مهارت محور به صورت معناداري افزايش يافته است