طرح مساله و ارتباط آن با معاني چهار عمل اصلي در رياضيات دوره ابتدايي

هدف اصلي اين مقاله بررسي ارتباط بين طرح مساله با درك معاني مختلف چهار عمل اصلي در رياضي يعني: جمع، تفريق، ضرب و تقسيم مي باشد. طرح مساله فرايندي است كه در آن معلمان و دانش آموزان بر اساس تجارب رياضي، تعبيرها و تفسيرهاي شخصي خود را از موقعيت هاي واقعي مي سازند و آن ها را به عنوان مسائل رياضي معنادار صورت بندي مي‎كنند. يكي از پيش نيازهاي لازم و ضروري براي معلمان و دانش آموزان در دوره ابتدايي كه بتوانند مساله هاي معناداري طرح نمايند، آشنايي با معاني مختلف چهار عمل اصلي(جمع، تفريق، ضرب و تقسيم) مي باشد. در واقع عدم آشنايي معلمان و دانش آموزان با معاني چندگانه و متفاوت چهار عمل اصلي در رياضيات باعث مي شود تا آنها نتوانند مساله هاي معنادار و متنوعي براي موقعيت هاي خواسته شده طرح نمايند. چارچوب طرح مساله در كتاب هاي رياضي دوره ابتدايي كشورمان بر اساس مدل نيمه ساختار يافته استويانوا و الرتون مي‎باشد. در اين مدل به دانش‏آموزان يك موقعيت باز داده مي‎شود تا ساختار آن را بررسي كنند و آن را به وسيله به كار بردن دانش، مهارت ها، مفاهيم و رابطه بين آنها و بر اساس تجربه‏هاي رياضي قبلي كامل كنند. لذا در اين نوشتار معاني مختلف چهار عمل اصلي جمع، تفريق، ضرب و تقسيم همراه با طرح مساله هايي براي هر كدام از معاني ـ مطابق با مدل استويانوا و الرتون ـ براي آشنايي و توسعه دانش محتوايي تخصصي معلمان و دانشجومعلمان دوره ابتدايي در درس رياضي، ذكر شده است.