بررسي تطبيقي گستردگي خشكسالي با توزيع جغرافيايي فقر و نابرابري در مناطق روستايي

در نظریات توسعه، اولویت دادن به توزیع در آمد یا رشد اقتصادی از جمله موضوعات مهمی است كه دیدگاه های متعددی در این خصوص مطرح شده است. از آنجا كه بخش مهمی از فقرا و گرسنگان جهان در نواحی روستایی زندگی می كنند، می توان گفت توفیق در برنامه های فقرزدایی مستلزم گسترش مطالعات علمی فقر شناسی در نواحی روستایی و كوشش مستمر برای ارتقای كمی و كیفی این گونه مطالعات است. در این مقاله با بهره گیری از روشی توصیفی تحلیلی، به تحلیل شاخص های پراكندگی هزینه، سهم هزینه فقرا و تغییرات توزیع درآمد در بین خانوارهای روستایی به تفكیك استان پرداخته شده و با بررسی تطبیقی وقوع يا عدم وقوع و شدت خشكسالی بر مبنای شاخص میانگین دوره ۸۶ ماهه در ۳۰ سال گذشته، چگونگی تاثیرگذاری خشكسالی بر توزیع جغرافیایی فقر و نابرابری مورد تحلیل فرار گرفته است. نتایج بیانگر این است كه كمترین تغییر در سهم هزینه و مصرف فقرا و كمترین كاهش در نسبت پراكندگی هزینه در مناطق روستایی را استان های با تعداد سال خشكسالی بیشتر یا دارای شدت خشكسالی بالاتر دارا بودند و طول دوره خشكسالی (تعداد سال) و شدت خشكسالی نیز برتوزیع جغرافیایی پراكندگی و سهم هزینه فقرا موثر بوده است.