ﺑﺮرﺳﯽ ﺑﺤﺮان اﺗﻮﻣﺒﯿﻞ ﻣﺤﻮري در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰي ﺳﻨﺘﯽ ﺣﻤﻞ وﻧﻘﻞ

در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰي ﺳﻨﺘﯽ ﺣﻤﻞ وﻧﻘﻞ، ﻏﺎﻟﺒﺎ ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت در راﺳﺘﺎي ﺑﻬﺒﻮد وﺿﻌﯿﺖ ﺣﻤﻞ وﻧﻘﻞ ﺑﺎ اﺗﻮﻣﺒﯿﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد. اﻣﺮوزه ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰي ﺟﺎﻣﻊ ﺣﻤﻞ وﻧﻘﻞ، ﻧﺎﻇﺮ ﺑﺮ ﺗﻠﻔﯿﻖ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰي ﺣﻤﻞ وﻧﻘﻞ ﺑﺎ اﻗﺪاﻣﺎت ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺗﻘﺎﺿﺎي ﺣﻤﻞ وﻧﻘﻞ ﻣﻄﺮح ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺮاي ﮔﺬر از ﺳﯿﻄﺮه ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ و اﻣﮑﺎن ورود ﺑﻪ ﻣﻘﻮﻟﻪ ﭘﯿﺎده ﺳﺎزي ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰي ﺟﺎﻣﻊ ﺣﻤﻞ وﻧﻘﻞ، ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﻋﻮاﻣﻞ اﺧﺘﻼف اﯾﻦ دو ﻧﮕﺮش در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰي اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﻪ رﯾﺸﻪ ﻫﺎي ﻣﺴﺎﻟﻪ اﺗﻮﻣﺒﯿﻞ ﻣﺤﻮري در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰي ﺳﻨﺘﯽ ﺣﻤﻞ وﻧﻘﻞ اﺷﺎره ﺷﺪه و ﺑﺮ اﺳﺎس دﻻﯾﻞ اوﻟﻮﯾﺖ ﯾﺎﻓﺘﻦ اﺗﻮﻣﺒﯿﻞ در اﯾﻦ ﻧﻮع ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰي، ﺑﻪ راﻫﮑﺎرﻫﺎي ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ آن ﺑﺎ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰي ﺟﺎﻣﻊ ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ ﮔﺮدﯾﺪه اﺳﺖ.