ﺑﺮرﺳﯽ ﻋﻤﻠﮑﺮد ژﺋﻮﮔﺮﯾﺪ ﻫﺎي ﮐﺮﺑﻨﯽ در اﻓﺰاﯾﺶ ﻋﻤﺮ ﺧﺴﺘﮕﯽ و ﮐﺎﻫﺶ ﮐﺮﻧﺸﻬﺎي ﮐﺸﺸﯽ روﺳﺎزﯾ ﻬﺎي اﻧﻌﻄﺎف ﭘﺬﯾﺮ و ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻧﺘﺎﯾﺞ آزﻣﺎﯾﺸﮕﺎﻫﯽ و ﻋﺪدي

بيشتر ﺧﺮاﺑﯿﻬﺎ در روﺳﺎزﯾﻬﺎي اﻧﻌﻄﺎف ﭘﺬﯾﺮ در اﺛﺮ دو ﻋﺎﻣﻞ ﺗﺮك ﺧﻮردﮔﯽ ﯾﺎ ﺷﯿﺎرﺷﺪﮔﯽ روي ﻣﯽ دﻫﺪ. ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺗﺮﮐﻬﺎ را ﻣﯽ ﺗﻮان در ﺳﻪ ﺑﺨﺶ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺑﻨﺪي ﮐﺮد . ﻣﺮﺣﻠﻪ اول ﻣﺮﺣﻠﻪ آﻏﺎز ﺗﺮك ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ، در ﻣﺮﺣﻠﻪ دوم ﺗﺮك ﻫﺎي رﯾﺰ اﯾﺠﺎد ﺷﺪه در ﻣﺮﺣﻠﻪ اول ﺷﺮوع ﺑﻪ ﮔﺴﺘﺮش ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و ﺗﺮﮐﻬﺎي ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد و ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺳﻮم ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺷﮑﺴﺖ اﺳﺖ .ژﺋﻮﮔﺮﯾﺪﻫﺎ ﺗﻨﺶ ﻫﺎ و ﺑﺎرﻫﺎي وارده ﺑﻪ روﺳﺎزي را در ﯾﮏ ﺳﻄﺢ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﭘﺨﺶ ﮐﺮده و ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺑﺎرﺑﺮي ﻣﯽ ﮔﺮدد.اﯾﻦ ﭘﺮوژه ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﯿﺰان ﻋﻤﻠﮑﺮد ژﺋﻮﮔﺮﯾﺪﻫﺎي داراي اﻟﯿﺎف ﮐﺮﺑﻦ و ﺷﯿﺸﻪ و ﻣﯿﺰان ﺗﺎﺛﯿﺮ در ﺗﺎﺧﯿﺮ رﺷﺪ ﺗﺮﮐﻬﺎ در روﺳﺎزﯾﻬﺎي اﻧﻌﻄﺎف ﭘﺬﯾﺮ و ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﺧﺮوﺟﯽ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎي ﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮي BISAR3.0 و CIRCLY5.0 ﻣﯽ ﭘﺮدازد. در اﯾﻦ ﭘﺮوژه از دﺳﺘﮕﺎﻫﻬﺎي ﺧﺴﺘﮕﯽ ﺗﯿﺮ،ژﯾﺮاﺗﻮري و ITS اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ. از ﺑﺎرﮔﺬاري ﻧﯿﻤﻪ ﺳﯿﻨﻮﺳﯽ ﺑﺎ ﻓﺮﮐﺎﻧﺲ 10HZ و ﺑﺪون اﺳﺘﺮاﺣﺖ در ﺣﺎﻟﺖ ﮐﺮﻧﺶ ﮐﻨﺘﺮل ﺷﺪه ﺟﻬﺖ آزﻣﺎﯾﺶ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﺗﯿﺮ ﺧﻤﺸﯽ ﭼﻬﺎرﻧﻘﻄﻪ اي اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. در ﺧﺎﺗﻤﻪ ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﯿﻦ ﻧﺘﺎﯾﺞ آزﻣﺎﯾﺸﺎت ﺑﺎ روش ﻫﺎي ﻋﺪدي و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎي ﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮي ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ و ژﺋﻮﮔﺮﯾﺪ اﻟﯿﺎف ﮐﺮﺑﻦ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﺟﺬب 25 ﺗﺎ 40 درﺻﺪ از ﺗﻨﺶ ﻫﺎ و ﮐﺮﻧﺶ ﻫﺎي ﮐﺸﺸﯽ را دارا ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ.