ﺑﻬﯿﻨﻪ ﺳﺎزي ﻃﺮاﺣﯽ ﻫﻨﺪﺳﯽ ﻣﺴﯿﺮ ﺑﺰرﮔﺮاه ﺑﺎ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ اﻣﮑﺎن ﺳﺎﺧﺖ ﭘﻞ و ﺗﻮﻧﻞ

اﺣﺪاث ﭘﻞ و ﺗﻮﻧﻞ در ﻃﺮاﺣﯽ ﻣﺴﯿﺮ ﺑﺰرﮔﺮاه و راه آﻫﻦ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻨﯽ ﺑﺮاي ﻣﻘﺎﻃﻊ ﺧﺎﮐﺮﯾﺰي و ﺧﺎﮐﺒﺮداري ﺣﺠﯿﻢ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ راﻫﮑﺎري ﺑﺮاي ﻋﺒﻮر از ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﻋﺒﻮر ﻧﻈﯿﺮ رودﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﻣﻄﺮح ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل، ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺗﻮاﺑﻊ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﭘﻞ و ﺗﻮﻧﻞ و واﺑﺴﺘﮕﯽ ﺷﺪﯾﺪ آن ﺑﻪ ﭘﺎراﻣﺘﺮ ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻧﻈﯿﺮ ﺗﻮﭘﻮﮔﺮاﻓﯽ و ﻧﻮع زﻣﯿﻦ، ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺳﺎﺧﺖ و ﺑﻬﺮه وري، ﻣﺴﺎﯾﻞ زﯾﺴﺖ ﻣﺤﯿﻄﯽ و ﻧﯿﺰ ﻣﺤﺪودﯾﺖ ﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ، ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻣﺤﻞ ﺑﻬﯿﻨﻪ ﭘﻞ و ﺗﻮﻧﻞ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﻟﻪ اي ﭘﯿﭽﯿﺪه ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺑﻪ ﻃﻮر ﺧﺎص، اﯾﻦ ﭘﯿﭽﯿﺪﮔﯽ ﻧﺎﺷﯽ از ﺳﻪ ﻋﺎﻣﻞ اﺳﺎﺳﯽ اﺳﺖ: )1( وﺟﻮد ﻣﺴﯿﺮ ﻫﺎي ﻣﺘﻨﻮع و ﮔﺰﯾﻨﻪ ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺳﺎﺧﺖ ﭘﻞ و ﺗﻮﻧﻞ ،)2( وﺟﻮد ﻣﺤﺪودﯾﺖ ﻫﺎي ﻫﻨﺪﺳﯽ در ﻃﺮاﺣﯽ ﻣﺴﯿﺮ اوﻟﯿﻪ و )3( ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ زﯾﺎد ﺗﺎﺑﻊ ﻫﺪف ﺑﻪ ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻣﺴﯿﺮ. ﭘﯿﭽﯿﺪﮔﯽ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﺳﺒﺐ ﺷﺪه ﺗﺎ در روش ﺳﻨﺘﯽ، ﻣﺴﯿﺮﯾﺎﺑﯽ ﺑﺎ اﻧﺘﺨﺎب ﺗﻌﺪاد ﻣﺤﺪودي ﮔﺰﯾﻨﻪ اﻣﮑﺎن ﭘﺬﯾﺮ و اﻧﺘﺨﺎب اﻗﺘﺼﺎدي ﺗﺮﯾﻦ ﻃﺮح از ﻣﯿﺎن آﻧﻬﺎ اﻧﺠﺎم ﮔﯿﺮد. در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ، ﺿﻤﻦ ﻣﻌﺮﻓﯽ روش ﺑﻬﯿﻨﻪ ﺳﺎزي ﻃﺮاﺣﯽ ﻣﺴﯿﺮ ﺑﺰرﮔﺮاه، ﻣﺪﻟﯽ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎدي ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ اﻣﮑﺎن ﺳﺎﺧﺖ ﭘﻞ و ﺗﻮﻧﻞ در ﻃﻮل ﻣﺴﯿﺮ اراﯾﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺮدﯾﺪ. ﺗﺎﺑﻊ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺗﻮﻧﻞ ﺷﺎﻣﻞ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺧﺎﮐﺒﺮداري و ﺗﺤﮑﯿﻢ ﺗﺎﺳﯿﺴﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗﻬﻮﯾﻪ ﺗﻮﻧﻞ ، ﺗﺎﻣﯿﻦ روﺷﻨﺎﯾﯽ ﻻزم، و ﺗﺎﺳﯿﺴﺎت اﯾﻤﻨﯽ در ﻣﻮاﻗﻊ ﺑﺤﺮان ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﻫﺰﯾﻨﻪ ﻫﺎي ﺳﺎﺧﺖ ﭘﻞ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ دو ﺑﺨﺶ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﻫﺎي زﯾﺮ ﺑﻨﺎﯾﯽ و ﻫﺰﯾﻨﻪ ﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ ﭘﻞ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﺎﺑﻌﯽ از ﺗﻌﺪاد دﻫﺎﻧﻪ ﻫﺎ، ﻧﻮع ﭘﻞ، ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻣﺼﺮﻓﯽ، ارﺗﻔﺎع ﺳﺘﻮﻧﻬﺎ و ﺗﻮﭘﻮﮔﺮاﻓﯽ ﻣﺤﻞ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ اﻣﮑﺎن اﺣﺪاث ﭘﻞ ﯾﺎ ﺗﻮﻧﻞ در ﻃﻮل ﻣﺴﯿﺮ، ﻣﺪل ﻣﺴﯿﺮﯾﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ اي اﺻﻼح ﺷﺪ ﮐﻪ در ﻣﻘﺎﻃﻌﯽ از ﻣﺴﯿﺮ ﮐﻪ ﺣﺠﻢ ﻋﻤﻠﯿﺎت ﺧﺎﮐﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﺣﺪ ﻣﻌﻤﻮل اﺳﺖ، ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ اي ﺑﯿﻦ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﭘﻞ ﯾﺎ ﺗﻮﻧﻞ ﺑﺎ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺧﺎﮐﺮﯾﺰي و ﯾﺎ ﺧﺎﮐﺒﺮداري اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﮔﺰﯾﻨﻪ ﺑﺎ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﮐﻤﺘﺮ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﮔﺰﯾﻨﻪ ﻧﻬﺎﯾﯽ اﻧﺘﺨﺎب ﮔﺮدد. ﺟﺴﺘﺠﻮي ﮔﺰﯾﻨﻪ ﺑﻬﯿﻨﻪ ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﯾﮏ روش ﺟﺴﺘﺠﻮي اﺑﺘﮑﺎري ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ اﻟﮕﻮرﯾﺘﻢ دﺳﺘﻪ ذرات ﮐﻪ در ﻣﺤﯿﻂ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻧﻮﯾﺴﯽC# ﺗﻮﺳﻌﻪ داده ﺷﺪه اﺳﺖ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ ﭘﺬﯾﺮد. ﭘﺲ از اراﺋﻪ روش ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ، ﮐﺎراﯾﯽ روش ﭘﯿﺸﻨﻬﺎدي ﺑﺎ اراﯾﻪ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﮐﺎرﺑﺮد ﻣﺪل در ﺣﻞ ﯾﮏ ﻣﺜﺎل ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ.