بازسازي سه بعدي سطوح به روش تابش الگوي سينوسي رقومي

ﯾﮑﯽ از ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ ﻣﺤﺼﻮﻻت ﻓﺘﻮﮔﺮاﻣﺘﺮي ﺑﺮد ﮐﻮﺗﺎه، ﻣﺪل ﺳﻪ ﺑﻌﺪي اﺷﯿﺎء اﺳﺖ. اﻫﻤﯿﺖ اﯾﻦ ﻣﺪل ﺳﻪ ﺑﻌﺪي در ﮐﺎﺑﺮدﻫﺎي ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن آن ﻧﻬﻔﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺤﺪودهاي ﮔﺴﺘﺮده از ﮐﻨﺘﺮل ﮐﯿﻔﯿﺖ ﻣﺤﺼﻮﻻت در ﺧﻂ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺗﺎ اﻧﺪازهﮔﯿﺮي ﺑﺪن ﺑﯿﻤﺎر در ﭘﺰﺷﮑﯽ و از ﻣﺪلﺳﺎزي ﻣﺠﺴﻤﻪﻫﺎي ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﺗﺎ ﺗﻮﻟﯿﺪ اﻧﯿﻤﯿﺸﻦ و ﻓﯿﻠﻢ را در ﺑﺮ ﻣﯽﮔﯿﺮد. اﯾﻦ ﻣﺪل ﺳﻪﺑﻌﺪي ﺑﺎﯾﺪ داراي دﻗﺖ ﺑﺎﻻﯾﯽ ﺑﻮده و در زﻣﺎن ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ ﺑﺎ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺪﺳﺖ آﯾﺪ. در ﻣﯿﺎن ﺗﻤﺎم روش-ﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد ﻧﻈﯿﺮ ﻓﺘﻮﮔﺮاﻣﺘﺮي ﮐﻼﺳﯿﮏ، اﺳﮑﻨﺮﻫﺎي ﻟﯿﺰري و ﻏﯿﺮه، ﺗﻠﻔﯿﻖ روش ﺗﺪاﺧﻞﺳﻨﺠﯽ ﺑﺎ ﻓﺘﻮﮔﺮاﻣﺘﺮي ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪ روﺷﯽ ﺳﺮﯾﻊ و دﻗﯿﻖ ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺸﮑﻼت و ﻧﻘﺺﻫﺎي روشﻫﺎي ﻗﺒﻠﯽ را ﺑﺮﻃﺮف ﻣﯽﮐﻨﺪ. در اﯾﻦ روش ﮐﻪ ﺗﮑﻨﯿﮏ ﺗﺎﺑﺶ اﻟﮕﻮي ﺳﯿﻨﻮﺳﯽ )ﻓﺮﯾﻨﺞ( رﻗﻮﻣﯽ ﻧﺎم دارد، ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﯾﮏ ﭘﺮوژﮐﺘﻮر، ﯾﮏ اﻟﮕﻮي ﺳﯿﻨﻮﺳﯽ ﺷﮑﻞ ﯾﺎ ﻓﺮﯾﻨﺞ ﺑﺮ ﺳﻄﺢ ﺷﯽء ﻣﻮرد اﻧﺪازهﮔﯿﺮي ﺗﺎﺑﯿﺪه ﻣﯽﺷﻮد. ﺳﭙﺲ ﺑﺎ دورﺑﯿﻦ و از ﯾﮏ زاوﯾﻪ دﯾﺪ ﻣﺘﻔﺎوت، ﺗﺼﻮﯾﺮ ﻓﺮﯾﻨﺞ ﮐﻪ ﺑﺮ اﺛﺮ ﺗﻮﭘﻮﮔﺮاﻓﯽ ﺳﻄﺢ ﺟﺴﻢ دﭼﺎر اﻋﻮﺟﺎج ﺷﺪه اﺳﺖ اﺧﺬ ﻣﯽﮔﺮدد. در ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﻌﺪ، ﺑﺎ آﻧﺎﻟﯿﺰ اﯾﻦ ﺗﺼﻮﯾﺮ در ﻫﺮ ﭘﯿﮑﺴﻞ ﻓﺎز اﯾﻦ اﻟﮕﻮ ﮐﻪ ﺣﺎوي اﻃﻼﻋﺎت ﺗﻮﭘﻮﮔﺮاﻓﯽ ﺟﺴﻢ اﺳﺖ،ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﯽﺷﻮد. از آﻧﺠﺎ ﮐﻪ در ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻓﺎز از ﺗﺎﺑﻊ آرﮐﺘﺎﻧﮋاﻧﺖ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﮔﺮدد، ﻓﺎزﻫﺎي ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪه ﺑﯿﻦ ﺗﺎ اﺳﺖ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺮﺗﯿﺐ آﻧﻬﺎ را در ﻧﻘﺸﻪ ﻓﺎز ﻣﺸﺨﺺ ﮐﺮد. ﺑﻪ اﯾﻦ ﭘﺮوﺳﻪ ﺣﻞ اﺑﻬﺎم ﻓﺎز ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ. در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺑﺎ ﺗﺒﺪﯾﻞ اﯾﻦ ﻓﺎز ﺑﻪ ﻋﻤﻖ ﻣﯽﺗﻮان ﻣﺨﺘﺼﺎت ﺳﻪ ﺑﻌﺪي ﻫﺮ ﭘﯿﮑﺴﻞ را ﺑﺪﺳﺖ آورد. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻋﻤﻠﯽ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﻨﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ روش ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺑﺎزﺳﺎزي اﺟﺴﺎم ﺑﺎ ﭘﯿﭽﯿﺪﮔﯽ زﯾﺎد ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺎﻻ و دﻗﺖ ﻣﯿﻠﯿﻤﺘﺮي ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. از ﻣﺰاﯾﺎي دﯾﮕﺮ اﯾﻦ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻣﯽﺗﻮان ﺑﻪ ﺳﺨﺖ اﻓﺰار ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻪ ﯾﮏ دورﺑﯿﻦ ﻋﮑﺎﺳﯽ رﻗﻮﻣﯽ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ و ﯾﮏ وﯾﺪﺋﻮ ﭘﺮوژﮐﺘﻮر اﺳﺖ اﺷﺎره ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﻪ راﺣﺘﯽ و ﺑﺎ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ در دﺳﺘﺮس ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.