كرونا و تحول زيرساخت‌هاي فناوري اطلاعات و دسترسي شهروندان در جامعه

بحران كرونا چندي است كه در جهان پديدار شده و چالش‌هاي بزرگي پيش روي دولت‌ها و ملت‌ها قرار داده است. ابعاد اين بحران، منحصر به سلامت و درمان نيست بلكه موضوعات اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و سياسي را هم شامل مي‌شود. ماهيت اين ويروس به گونه‌اي است كه حل بحران پيش‌آمده جز با تلاش در سطح فردي و خانوادگي، ملي و بين‌المللي ممكن نيست. بر همين اساس دولت‌ها سياست‌هاي مختلفي را براي مديريت اين بحران انتخاب كرده‌اند. در اين ميان اما يكي از مهم‌ترين شاخص‌هاي انتخاب اقدامات دولت‌ها، ميزان بلوغ زيرساخت‌هاي فناوري اطلاعات و دسترسي شهروندان ايشان به اين تكنولوژي است؛ به عنوان مثال در حوزه‌هاي آموزشي گرايش به سمت آموزش مجازي رفت. بايد گفت، زندگي در اجتماع فرد را از داشتن امور شخصي و خصوصي محروم نمي‌سازد. هركس حق دارد ميزان آگاهي سايرين از مسايل فردي خود را به حداقل برساند . وقتي فردي به صرف زندگي در اجتماع نتواند حوزه فردي و مستقلي داشته باشد چگونه مي‌توان از شخص بودن و شخصيت مستقل وي صحبت كرده و او را صاحب حق و تكليف دانست. اين حق را اصطلاحا ،«حريم خصوصي» مي‌ناميم و بايد بگوييم يكي از ارزشمندترين مفاهيم در نظام‌هاي حقوقي توسعه يافته است. اين حق در زمره مهمترين حقوقي است كه ارتباط تنگاتنگي با كرامت انساني دارد لذا حمايت از شخصيت انساني مستلزم حمايت از حريم خصوصي است و حمايت از حريم خصوصي به تكريم شخصيت انسان و تماميت مادي و معنوي او مي‌انجامد. حريم خصوصي با آزادي و استقلال انسان و حق بر تعيين نوشت براي خود نيز ارتباط تنگاتنگي دارد زيرا فضاي لازم براي رشد و تكامل شخصي افراد را فراهم مي‌آورد همچنين حريم خصوصي بعنوان اصل سازمان بخش جامعه مدني شناخته شده است كه در بطن قرارداد اجتماعي فرضي هر جامعه پنهان است و زمينه همزيستي مسالمت آميز در آن جامعه را فراهم مفهوم و قلمرو حريم خصوصي بايد گفت كه اين بعد از حق انسان نيز به دنبال تحولات و پيشرفت هايي كه به مرور زمان در زمينه هاي علمي، اجتماعي، اقتصادي،... صورت گرفته، تحت تاثير واقع شده است