مسئوليت اخلاقي دانشجويان در فضاي مجازي در ايام كرونا

آموزش مجازي بخاطر شيوع كرونا در ايران صنعتي نوپا در تكنولوژي آموزشي وآموزش از راه دور است، اما مراكز و موسسات آموزشي به ويژه دانشگاه ها در تلاش هستند تا هرچه سريعتر الگويي مناسب با ساختار آموزشي و فرهنگي كشور در زمينه آموزش الكترونيكي ارايه كنند. با گسترش جوامع نياز مردم به آموزش افزون شود، نسلي پا به عرصه مي گذارد كه نياز به تربيت، تخصص و آموزش دارد و دسترسي و تسلط برتكنولوژي ارتباطات و اطلاعات و بهره گيري از آن در امر استراتژيك و مهم آموزش و تربيت نيروي انساني، خود يكي ازمولفه هاي مهم قدرت در تامين اين هدف محسوب مي شود كه نبايد از آن چشم پوشيد. از سوي ديگر، گسترش بي وقفه و كم هزينه سيستم آموزشي مجازي در سراسر دنيا، ضرورت استفاده از اين روش آموزشي را اثبات ميكند. با توجه به شرايط همه گيري كرونا كه دانشجويان با آن مواجه هستند همگام شدن دانشجويان با تغييرات موجود نياز به رعايت اصولي دارد كه اهم آن ملاحضات اخلاقي در استفاده صحيح و به دور رفتار هاي مخاطره آميز از اين فضا خواهد بود. لذا در اين مقاله اقتضائات احساس مسئوليت اخلاقي دانشجويان در استفاده آموزشي از فضاي مجزي مورد بحث قرار گرفته است و به عنوان يك راه‌كار مهم اثر تربيت ديني و توجه به مضامين قرآني در ايجاد اين مسئوليت دروني و وجداني تبيين گرديده است