مسئوليت مدني ناقلان بيماري كرونا با تاكيد بر مباني فقهي

مسئوليت مدني، همان تعهد شخص در اثر تقصير در مقابل زيان ديده است؛ درواقع فردي كه به اشخاص ديگر ضرر مادي يا معنوي برساند بايد پاسخگو باشد. از دير باز تا كنون يكي از عواملي كه سلامت و امنيت بهداشتي زندگي انسان ها را تهديد ميكرده بيماري‌هاي واگيردار است، بيماري كه به سرعت منتشر مي‌شود و سطح گسترده‌اي از آحاد جامعه را مبتلا نموده و در كنار نتايج زيان بار بهداشتي، آثار سوئي نيز در سلامت مردم مي‌گذارند. اكنون كه ويروس كرونا در جامعه شيوع يافته، مردم نسبت به يكديگر مسئوليت دارند. فرد مبتلا به كرونا، اگر اعمالي را مرتكب و بر اثر رعايت نكردن پروتكل‌هاي بهداشتي، به ويروس كرونا مبتلا و منجر به انتقال آن به ديگران شود، مقصر است. در فقه نيز بر حرام بودن ضرر زدن به ديگران تأكيد شده است. نوشتار حاضر به بررسي مسئوليت مدني ناقلان بيماري‌هاي واگيردار و كرونا با تاكيد بر مباني فقهي خواهد پرداخت. بر اساس مباني فقهي و حقوقي موجود، اگر شخصي به هر دليل به بيماري كرونا مبتلا شود و به جاي قرنطينه و رعايت پروتكل‌هاي بهداشتي، موجبات بيماري ساير افراد را نيز فراهم كند، در واقع با علم و اطلاع به جامعه و ديگران ضرر رسانده است و مسئوليت مدني خواهد داشت