سياست شرعي- فقهي تعامل با واكسن گريزها در مرحله تبيين

اسلام به عنوان يك دين جامع در تمامي عرصه هاي زندگي بشر حضور دارد و يك شخص مسلمان كه اقتضاء فطري و نياز دروني خويش در تمامي جنبه هاي زندگي را از طريق انطباق و هماهنگي كامل با دين حنيف آسماني قابل تحقق مي داند به دنبال آن است كه برنامه خود در تمامي جنبه هاي نوظهور و مستحدث زندگي را در پرتو نظر شارع به عنوان مديريت عالي جهاني تنظيم نمايد. بيماري ويروسي كرونا به عنوان يكي از جديدترين پديده هاي چند سال گذشته جهان را درگير خود نموده است. اين بيماري سبك نويني از كنترل فراگير اجتماعي را موجب گرديده است كه تقريبا بي سابقه است. به همين علت گروه كثيري از مردم و حتي متخصصين به دلايل و شبهاتي قابل توجه مقررات و الزامات پيشگيري و مقابله با اين بيماري را بر نتافته و مطابق با سبك تشخيصي خود رفتار مي نمايند. بر اساس آمارهاي رقابل اتكا درصد كثيري از مبتلايان و جان باختگان اخير كرونا كساني هستند كه بعضا به دلايل و توجيهات شرعي و يا علمي به اجرا و التزام به شيوه نامه هاي بهداشتي اعتقادي ندارند. اين نوشتار با استفاده از منابع نوشتاري اصيل و با طرح يك شيوه تحليلي، شيوه تعامل با اين افراد را تبييني- اقناعي تشخيص داده و مخصوصا به خاطر طيف وسيع اين افراد برخوردهاي قهري و سخت را جز در موارد بسيار محدود و اضطراري ناروا و بي ثمر مي داند