مغز اجتماعي در يادگيري رياضيات: چرخه اي بين يافته هاي علوم اعصاب شناختي-اجتماعي و تجربه زيسته آموزش مجازي رياضيات

در پژوهش حاضر تلاش گرديد تا مغز اجتماعي در يادگيري رياضيات مبتني بر ايجاد چرخه اي بين يافته هاي علوم اعصاب شناختي-اجتماعي و تجربه زيسته آموزش مجازي رياضيات مورد بررسي قرار گيرد. بدين منظور مبتني بر روش تحليل نوروفلسفي تلاش گرديد تا فرضيه اي پيرامون چالشهاي يادگيري رياضيات در آموزش مجازي مطرح شود. بر اين اساس ارتباط معلم-دانش آموز و دانش آموز-دانش آموز در آموزش مجازي رياضيات به دليل فعال نشدن نورون هاي آينه اي با مشكل روبه روست. اما اين مشكل در آموزش حضوري نيز وجود دارد و مجازي شدن آموزش، تنها جلوه هاي آن را نمايانتر كرده است. براي آشكار شدن نقش دقيق اين عوامل، به پژوهشهاي فلسفي-تجربي بيشتري در علوم تربيتي نياز است.