بررسي نقش ميانجي كيفيت زندگي كاري در رابطه بين بهزيستي ذهني و اهمال ورزي در كاركنان اداره آموزش و پرورش ماهان

Investigating the mediating role of quality of work life in the relationship between subjective well being and Procarastination in the staff of the Mahan Education Office

هدف اين پژوهش بررسي نقش ميانجي كيفيت زندگي كاري در رابطه بين بهزيستي ذهني و اهمال ورزي در كاركنان اداره آموزش و پرورش ماهان بوده است. اين تحقيق از لحاظ هدف، كاربردي است كه با روش توصيفي- همبستگي انجام شد. جامعه آماري پژوهش شامل كليه كاركنان آموزشي و غير آموزشي سازمان آموزش و پرورش شهر ماهان به تعداد 700 نفر بود. حجم نمونه آماري بر اساس جدول كرجسي و مورگان (1970) به تعداد 248 نفر تعيين گرديد. جهت انتخاب نمونه آماري از روش نمونهگيري تصادفي ساده استفاده شد. ابزار جمع آوري دادهها، سه پرسشنامه استاندارد بهزيستي ذهني كييز و ماگيارمو (2003)، كيفيت زندگي كاري والتون (1973) و اهمال ورزي تاكمن (1991) بوده است. يافته هاي پژوهش نشان داد كه اهمال ورزي در رابطه بين بهزيستي ذهني وكيفيت زندگي كاري نقش ميانجي گري دارد.

The purpose of this study was to investigate the mediating role of quality of work life in the relationship between subjective well-being and Procarastination in the staff of the Mahan Education Office . This research was done in terms of purpose, applied and descriptive-correlation method. The statistical population of the study consisted of all employees of the Mahan Education office(700 people). The sample size was determined 248 peaple on the basis of Krejcie and Morgan. A simple random sampling was used to select the statistical sample. Data collection tools were three questionnaires: subjective well-being of Keys and Meghrammo (2003), Quality of Work Life of Walton (1973) and procrastination of Tuckman (1991). Findings of the research showed that quality of work life has mediating role in the relationship between subjective well-being and Procarastination among employees of the Education Department of Mahan.