بررسي ميزان رشد سويه اسپيرولينا با توجه به متغيّر هاي انواع محيط هاي كشت

سويه سيانو باكتري اسپيرولينا پلاتنسيس جهت سنجش ميزان رشد آن در محيط هاي كشت مختلف با در نظر گرفتن تركيبات اصلي كربن-نيتروژن-فسفر و ريز مواد موجود در آن ها و شرايط استريليزاسيون مورد بررسي قرار گرفت. با توجه به ميزان هر يك از مواد محيط هاي كشت ، محيط هاي پائولتي،شولسر و زاروك منتخب گرديد. از هر محيط كشت 2تيمار با شرايط تركيب شدن ريز مواد قبل از استريليزاسيون و تركيب شدن ريز مواد بعد از استريليزاسيون مورد نظر قرار گرفته شد. محيط هاي كشت پس از ساخته شدن با حجم عملياتي150ميلي ليتر در فلاسك هاي 250ميلي ليتري قرار گرفتند و پس از تلقيح به ميزان8درصد در شرايط دماي اتاق و نور3000lux cold florescent در بازه 16H on/8H offبر روي شيكر با دور 120rpm قرار گرفت. تغييرات رشد در طي بازه21روزه با اندازه گيري ميزان تغييراتpH،سنجش جذب نوري و محاسبه ميزان زيست توده در طول رشد ثبت گرديد. نتايج بدست آمده رفتار هاي متفاوتي از اين سويه در شرايط مختلف نشان داد كه با توجه به تفاوت شرايط تاثير مستقيم در ميزان زيست توده داشت.تيمار محيط كشت زاروك كه قبل از استريليزاسيون تمامي تركيبات از جمله ريز مواد تركيب شده بودند بيشترين ميزان بيومس(4gr/liter) را دارا بود. محيط هاي ديگر باتوجه به ميزان حداقل كربنات موجود و همچنين تفاوت هاي فرايند استريليزاسيون در جايگاه هاي بعدي قرار گرفتند. بر اساس نتايج مي توان محيط كشت مناسب و شرايط آماده سازي آن را براي رشد سويه سيانوباكتري اسپيرولينا پلاتنسيس تعريف نمود.