همگرايي سياسي در جهان اسلام و نقش آن در احياي تمدن نوين اسلامي

تمدن اسلامي نماي ظاهري و عملي شده ي فرهنگ اسلامي در خارج است. عملي شدن فرهنگ اسلامي هم وابسطه به نظام سياسي است كه بر مبناي اسلام در تمام عرصه هاي حيات اعمال حاكميت كند. و ضعيت كنوني جهان اسلام حاكي از تجزيه قدرت و نبود نظام سياسي مي باشد كه نتيجه مستقيم آن عملي نشدن فرهنگ اسلامي و افول تمدن اسلامي است. اينك پرسشي كه مطرح مي شود اينست كه همگرايي سياسي بين كشورهاي اسلامي چي نقشي در احيا و بازسازي تمدن اسلامي دارد؟ يا مي تواند داشته باشد؟ هدف تحقيق حاضر كه بررسي همگرايي سياسي در جهان اسلام و نقش آن در احياي تمدن اسلامي است، از روش كتابخانه اي استفاده نموده و با رويگرد تحليلي و توصيفي به تبيين آن پرداخته است. يافته هاي تحقيق نشان ميدهد كه زمينه هاي متعددي در خصوص همگرايي سياسي در جهان اسلام وجود دارد و اين امر نه تنها يك واجب شرعي، بلكه يك ضرورت عقلي نيز است. كه با تحقق آن منافع اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي جوامع اسلامي تأمين خواهد شد