ظرفيت هاي قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران در شكل گيري تمدن نوين اسلامي

تمدن اسلامي، تمدن ملتهايي ميباشد كه از طريق دين رسمي اسلام و زبان علمي و ادبي يعني عربي با يكديگر متحد گرديدند. اين تمدن با هنر ايراني، رومي و ديگر جوامع تركيب شد و تمدني به نام تمدن اسلامي را به وجود آورد و تمدنسازي نوين اسلامي به معني احياي تمدن اسلامي بر اساس الگوهاي جديد و مطابق با مقتضيات زماني و مكاني است كه اين مسأله از همان آغاز پيروزي انقلاب اسلامي در دستور كار رهبران انقلاب اسلامي قرار گرفت، اين عبارت كه توسط رهبر معظم انقلاب مطرح گرديده است در واقع احياء عزت و كرامت انسان مسلمان در كنار برخورداري از دستاوردهاي علمي است. بررسي متن قانون اساسي نشان ميدهد در اين اسناد، مستقيما به عبارت «تمدن نوين اسلامي» اشاره نشده است، ولي عبارات و واژه هاي مرتبط با آن كه بعضا از شاخص ها و مؤلفه هاي تمدن به شمار مي آيند در قانون اساسي مورد اشاره قرار گرفته است از جمله: آزادي، استقلال، قانون، امنيت، مردم، اسلام محوري، دين، امنيت فردي و اجتماعي، كرامت انساني، عدالت، وحدت، علم و.... قانون اساسي نشان مي دهد، در نظام اسلامي يكي از اهداف مهم نظام سازي، احياي تمدن نوين اسلامي است و ميتوان گفت؛ قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران در جاي خود، شأنيت الگو شدن براي كشورهاي اسلامي و كشورهاي خواهان تمدن نوين و غرب گريز را دارد. در اين پژوهش به روش توصيفي- تحليلي سعي در بررسي ظرفيتهاي قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران در شكل گيري تمدن نوين اسلامي شده است