بررسي اصل غيريت از منظر قرآن كريم

قرآن كريم داراي آياتي است كه با تدبر در اين آيات مي‌توان اصول بسياري را استخراج نمود. يكي از اين اصول كه تاكنون از چشم صاحب‌نظران مغفول مانده است «اصل غيريت» است. هرچند در رابطه با مفهوم غير به شكل جداگانه و جزئي ذيل ريز موضوعات متنوع در ادبيات ديني سخن فراوان گفته‌شده است اما پرداختن به اين اصل قرآني به شكلي كلي و همه‌جانبه امري ضروري است. قرآن كريم عامل تمايز ميان خودي و غيرخودي را ايمان معرفي كرده است، مفهومي كه به لحاظ معنا با اجنبي و بيگانه در عرف معمول جامعه تفاوت چشمگيري دارد. در اين نگاه تمامي افراد فاقد ايمان، غيرخودي و بيگانه شمرده مي‌شوند، هرچند در همسايگي مؤمنان ساكن شده باشند. ازجمله كاركردهاي اصل غيريت، تبيين هويت اسلامي و اجتماعي مؤمنين با مرزبندي‌هايي متفاوت با مرزهاي هويتي دنياي كنوني است. تعيين و تبيين روابط بينا فردي از ديگر كاركردهاي اين اصل قرآني در مباحث اجتماعي است كه صرف‌نظر از مسائل سياسي و اجتماعي شكلي ديگر ازاين‌گونه روابط را بيان مي‌كند. مقاله حاضر با روش توصيفي- تحليلي به دنبال تعريف صحيح و تام از بيگانه در نگاه قرآن كريم است