بررسي انتقادي آموزۀ سير كمال در جريان معنويت‌گراي خاندان الهي

Critical review The doctrine of the path of perfection in the spiritualist current of the Elahi family

سير تكامل معنوي يكي از مباحث مهم عرفان عملي است كه در پرتو زيست معنوي و بر اساس آموزه‌هاي وحياني به دست مي‌آيد؛ اما خاندان معنويت‌گراي الهي اين كمال را در زندگي‌هاي متوالي قابل تحقق مي‌دانند؛ زيرا آنان معتقدند كه هر ذي‌روحي، جامه يا دون روح قبلي خود است. براين اساس اگر به كمال رسيدن انسان به زمان بيش از عمرش نياز داشته باشد، خداوند آن زمان را در يك زندگي ديگر در اختيارش مي‌گذارد و مهلت سير مجدد به او مي‌دهد تا به كمال برسد. نورعلي الهي اين توالي زندگي‌ها را در زماني محدود به پنجاه‌هزار سال و تعداد زندگي‌ها را به هزار و يك‌بار مقيد مي‌داند؛ يعني اگر كسي در دور هزار و يكم باز به كمال نرسيد، ديگر هرگز قابل كمال يافتن نيست بايد جهنم برود. بهرام الهي (رهبر كنوني جريان) اين ادعا را اقتضاي عدالت خدا دانسته، مي‌گويد عدالت وقتي معنا مي‌شود كه تمام موجودات در سير كمال از امكانات مساوي برخوردار باشند. اگر امكان آشنايي با قوانين الهي براي كسي در يك زندگي نباشد، عدالت ايجاب مي‌كند كه به او امكان بازگشت داده شود. در اين تحقيق كه با روش توصيفي تحليلي تدوين شده، اين انديشه با سير تكامل عرفان اسلامي از يك‌سو و انديشه تناسخ از سوي ديگر مقايسه و نقد مي‌شود. «آموزه سير كمال در انديشه خاندان الهي چه شباهت‌هايي با سير كمال تكامل عرفان اسلامي و تناسخ دارد»؟ سؤال اصلي تحقيق است. در اين تحقيق بر اساس شواهدي از گفتار نورعلي الهي، شباهت‌هاي دونادون با تناسخ اثبات شده است.