فرانســــه، ايران و اسلام مروري بر مناسبات فرهنگي

France, Iran and Islam, a review on the cultural relations

عصر جديد، فصلي نوين در رابطه اسلام و غرب است. اصل و ريشه اين رابطه به ظهور دين مبين اسلام وراي سرحدات امپراتوري روم باز مي گردد و در طول زمان، فراز و نشيبهاي گوناگون و رويارويي هاي فراواني را به خود ديده است. فتوحات خلافت اسلامي و به خصوص فتح اندلس از مسير غرب و سپس از دست دادن آن، رسيدن لشگريان مسلمان به حدود فرانسه، جنگهاي صليبي و سقوط قسطنطنيه از مسير شرق، حمله ناپلئون به مصر و كشورهاي شمال و غرب آفريقا و استعمار دامنه داري كه تاكنون چندين بار پوست انداخته است، اجير كردن مسلمانان آفريقايي در ارتش استعماري قبل از جنگ جهاني اول و استفاده از فرزندان ايشان براي تعمير و عمران كشور بعد از جنگ دوم و دست اندازي فرانسه به ماترَك امپراتوري عثماني، بخشهايي از اين تاريخ پر فراز و نشيب اند. #در اين بين مناسبات فرهنگي ميان ايران و فرانسه سرفصلي مهم و شامل اجزايي مختلف و از آن جمله است: مراودات ادبي ديرين بين ادباي دو كشور، اتخاذ زبان فرانسه به مثابه زبان غالب علمي در دارالفنون و سپس دانشگاه تهران، تحصيل شمار قابل توجهي از دانشجويان ايراني در قرن گذشته در فرانسه، حضور شخصيتهاي بيداري اسلامي ايران از سيد جمال الدين اسدآبادي تا امام موسي صدر و امام خميني براي بهره برداري از ظرفيتها در فرانسه، محاضرات علامه طباطبايي و هانري كربن نمونه هايي از اين باب اند. #