معيارهاي جغرافيايي شهر اسلامي در سيره‌ي علوي

مفهوم برنامه ريزي كاربري زمين،توزيع فضايي كاركردهاي شهري در شهر اسلامي مي باشد.بنابر اين در حالت كلي،كاربري زمين نحوه توزيع يا استفاده از اراضي را نشان مي دهد و بر فعاليت انسان در زمين و منابع طبيعي تحت پوشش سطح زمين از جمله ترافيك در شهر اسلامي تاكيد دارد.اين برنامه ريزي نيازمند ضوابط ومقرراتي خاص مي باشد كه به كمك آن بتوان منطقه بندي يا مرزبندي شهر به موجب ضوابط دولتي و وضع مقرراتي براي نظارت بر كاربري زمين منطقه بندي شده را ايجاد نمود.از جمله اين ضوابط و مقررات عبارتند از : 1- ضوابط و مقررات تفكيك زمين 2- ضوابط و مقررات ارتفاع و تراكم ساختمان 3- ضوابط و مقررات منطقه بندي 4- استانداردهاي فضايي كاربردي زمين مي باشد.در اين بين استانداردهاي فضايي كاربردي زمين، معيارهاي توسعه شهري و ارتباط آن با مكانيابي كاربري ها، رابطه كاربري زمين با حمل و نقل و ترافيك شهري از ديدگاه ساختار سلسله مراتبي، نحوه ي دسترسي به كاربري ها، رابطه متقابل بين ترافيك و ساختار كاربري ها، رابطه متقابل بين ترافيك و ساخت و سازها و ... عوامل تعيين كننده در برنامه ريزي ترافيك شهر اسلامي مي باشند.