شناسايي و واكاوي عمده‌ترين آفات جامعه و حكومت از منظر امام علي(ع): ضعف اعتقادي و حاكمان ناشايست

براي هر جامه و حكومت احتمال بروز آفات و آسيب‌هاي گوناگون وجود دارد و شناخت و ريشه يابي آسيب‌ها يا آفات اجتماعي و حكومتي به همان اندازه اهميت دارد كه تلاش براي ساخت يك جامعه و حكومت سالم مهم مي‌باشد. مكتب اسلام مكتبي جامع و كامل است كه براي تمامي مباحث فردي، اجتماعي و حكومتي مناسب‌ترين و كارآمدترين ديدگاه‌ها و دستورالعمل‌ها را ارائه مي‌نمايد و هيچ مسئله‌اي را بدون جواب صحيح رها نكرده است. براين اساس، مي‌توان اذعان نمود كه زودن جامعه و حكومت از آفات آنها يك دغدغه اساسي و سرنوشت ساز به حساب مي‌آيد و اين امر مهم در منابع و متون اسلامي و من جمله سيره امامان بزرگوار عليهم السلام نيز مورد تصريح قرار گرفته است. امام علي (ع) در سيره خود و منابع ارزشمندي كه مبتني بر آن است اهتمامي وافر به شناخت آفات جامعه و حكومت و تلاش براي رفع آنها داشته‌اند و انديشه‌هايي به غايت درجه متعالي و غني براي سراسر تاريخ اسلام بنيان نهاده‌اند. ستم پيشگي و خودكامگي حكام، سؤتدبير و عدم عاقبت انديشي، اشرافي گري و ويژه خواري كارگزاران، عدم امانت داري حكام نسبت به حكومت، عدم فرمانبرداري از رهبر حكومت، تفرقه گرايي، تملق و چاپلوسي و محور قرار نگرفتن اخلاق براي مردم در جامعه و براي كارگزاران در حكومت از مهم‌ترين و مؤكدترين آفات اجتماعي و حكومتي برشمرده شده در سيره آن بزرگوار هستند و در اين زمره «ضعف اعتقادي» و «روي كار آمدن مديران و حكام فاقد صلاحيت» دو آفت اساسي مورد توجه آن امام بزرگوار(ع) مي‌باشند و در اين مقاله مورد واكاوي و شناخت قرار خواهند گرفت. به نظر مي‌رسد اين دو آفت بيشترين خسارت را بر جامعه و حكومت اسلامي وارد مي‌كنند و ضرورت مقابله با آنها بيشتر از ساير آفت‌ها مي‌باشد.