بررسي و تحليل مؤلفه معنايي فقر و نداري از ديدگاه امام علي (ع)

اساسا فقر يكي از غم‌بارتر مصيبت‌هايي است كه در زندگي دامن‌گير انسان شده و تلاش‌هاي بشريت در طول تاريخ دست به دست هم دادند تا اين آفت را ريشه‌كن نمايند ولي علي‌رغم اين تلاش‌ها فقر همچنان باقي است و تا به امروز قربانيان زيادي را از جوامع بشريت در كام خود فرو برده است. مسأله فقر و علل پيدايش آن پي كرامت انسان و رفاه و تأمين زندگي اجتماعي اوست فقر را نكوهش و آن را تباه‌كننده دين و دنيا مي‌داند. امام علي در كتاب نهج‌البلاغه به علل و پيدايش فقر اشاره مي‌كند و علل اصلي فقر را در هر جامعه‌اي طمع ثروتمندان ذكر مي‌كند در اين مقاله سعي بر آن است تا به تبيين بعضي جنبه‌هاي پيدايش فقر از ديدگاه امام علي همچون انحصارگرايي و امتيازات طبقاتي، تجمل‌گرايي و اسراف، ضعف مديريت و بي‌تدبيري مسئولان و كارگزاران اقتصادي پرداخته شود. هدف اين نگارش بررسي مساله فقر از ديدگاه حضرت امير (ع) است. كليد واژه‌ها: امام علي (ع)، نهج البلاغه، فقر