بررسي عوامل و اهداف مؤثر در توسعه اقتصادي از ديدگاه امام علي(ع)

اقتصاد يكي از مباحث مهم دين مقدس اسلام است و مهم‌ترين منبع مباحث اقتصاد اسلامي را مي‌توان سيره اقتصادي امام علي (ع) دانست. سياست‌هاي اقتصادي هر دولتي، تبلور انديشه و منش دولت‌مردان در حل مشكلات اقتصادي- اجتماعيِ جامعه است. دولت در اين راه بسترساز و حامي حركت‌هاي مردمي در تمامي عرصه‌هاي اجتماعي مي‌باشد؛ زيرا نه تنها به توانايي مردم اعتماد دارد، بلكه اين مردم هستند كه بايد مسئوليت ادارة زندگي خود را در ابتلائات، رونق و ركود برعهده گرفته، نردبان ترقي را بپيمايند. مهم‌ترين ويژگي و برتري دولت علوي بر دولت‌هاي رقيب، مراقبت از اين اصول و روي نتافتن از آن، در وضعيت‌هاي دشوار است. امام علي(ع) با درك صحيح از نا به ساماني‌ها و انحراف از آرمان‌هاي مقدس و بلند نبوي(ص)، كوشيد تا علي‌رغم مشكلات تحميلي، تدابيري در پيش گيرد كه اهداف عالي اسلام را تضمين نمايد. سيره اقتصادي امير مؤمنان(ع)، تجسم عيني احكام، آرمان‌ها و ارزش‌هاي اسلامي است. فعاليت‌هاي اقتصادي امام علي(ع) بر اساس يك برنامه كامل اقتصادي مي‌باشد. در اين برنامه، بنيادي‌ترين اصل زندگي «جلب خشنودي خدا» و «خوف از عذاب او» است. اين اصل بر تمامي رفتارهاي اقتصادي امام حاكم است. مبناي كار عاقلانه اقتصادي در نظر امام هر كاري است كه جلب رضايت خداوند را در پي داشته باشد.