شماره ركورد كنفرانس :
5161
عنوان مقاله :
ضرورت توسعه شورورزي در كشاورزي
پديدآورندگان :
قرباني مينائي ليلي دانشجوي دكتري آبياري و زهكشي، گروه مهندسي آب، دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي گرگان، گرگان، ايران. , حسام موسي دانشيار گروه مهندسي آب، دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي گرگان، گرگان، ايران.
كليدواژه :
پايداري توليد , شورزي , شوري , كشاورزي شورزيست , منابع آبوخاك شور.
عنوان كنفرانس :
دومين همايش ملي كم آبياري و استفاده از آب هاي نامتعارف در كشاورزي مناطق خشك
چكيده فارسي :
در كشورهاي واقع در مناطق خشك نظير ايران كه روزبهروز در آن‌ها، جمعيت رو به افزايش گذارده، تغيير اقليم و مديريت نادرست منابع آبوخاك، كيفيت و كميت منابع پايه را با كمبود مواجه نموده است. گسترش افت كيفيت و كميت منابع آبوخاك، همراه با بيان‌زايي، توسعه شوره‌زارها، از بين رفتن مراتع، افزايش آلودگي‌ها و در نتيجه تخريب محيط‌زيست انساني و طبيعي و تهديدي جدي بر امنيت غذايي و اشتغال و به‌دنبال آن موجب مشكلات اجتماعي گرديده است. براي حفظ توليد پايدار، بايد در جهت بهره‌برداري از منابع نامتعارف گام برداشته شود تا وضعيت موجود بهبود يابد. مجموعه‌اي از سيستم‌هاي كشاورزي شوري‌محور (كشاورزي آب دريا، كشاورزي شورزيست و شورورزي) يك روش استفاده از منابع آبوخاك شور در كشاورزي است كه روزبهروز بر اهميت اجرايي نمودن آن افزوده مي‌گردد و بايد بيشتر از پيش مورد توجه قرار گيرد. در اينجا ضرورت توسعه شورورزي در كشاورزي با در نظر گرفتن ملاحظات زيست‌محيطي و با هدف استفاده بهينه از منابع آب نامتعارف جهت كاهش انتقال آلودگي‌ها به منابع موجود و افزايش توسعه سطح زيركشت، امنيت غذايي و اشتغال‌زايي در بر گرفته‌شده است. در اين مقاله نتيجه‌گيري شد ايران با داشتن 34 درصد خاك شور و منابع آب‌شور موجود در درياهاي جنوب و شمال كشور و منابع زياد آب‌هاي زيرزميني و سطحي شور و نيز وجود گياهان شورپسند مفيد و داراي ارزش‌افزوده كافي، مناسب توسعه جدي شورورزي مي‌باشد و توجه به اين موضوع مي‌تواند چشم‌انداز مطلوبي را در افزايش توليد و اشتغال در كشور رقم بزند.
