ارزيابي اقتصادي و عملكرد روش هاي آبياري تحت فشار و آبياري سطحي

ايران يكي از كشورهايي است كه از نظر بارش، ميزان بارندگي خيلي كمتر از ميانگين جهاني را دارد و به طور عمده از آب هاي زيرزميني براي كشت محصولات مختلف استفاده مي شود كه روز به روز سطح سفره هاي آب زيرزميني افت مي كند. در حالي كه سطح زيادي از اراضي كشاورزي توسط روش هاي آبياري سطحي آبياري مي شود اما امروزه روش هاي نوين آبياري (قطره اي و باراني) رواج بيشتري يافته و تقريبا براي بيشتر كشاورزان شناخته شده است. ضمن اينكه استفاده از روش هاي آبياري تحت فشار مي تواند باعث افزايش كارايي مصرف آب و افزايش عملكرد شود. استفاده از اين روش ها نياز به نيروي كارگري را كاهش مي دهد و در نهايت سبب بازده اقتصادي بالاتري نسبت به روش هاي ديگر آبياري مي شود. در اين مطالعه اثـر دو روش آبياري باراني و قطره اي روي عملكرد گياه و بازده اقتصادي در زراعت سيب زميني و گندم مورد ارزيابي قرار گرفت، بـدين منظور نتايج چندين پژوهش با هم مقايسه گرديد. نتيجه حاكي از آن است كه بازده اقتصادي و عملكرد روش آبياري تحت فشار نسبت به روش آبياري سطحي بيشتر است و از نظر اقتصادي نيز ترجيح داده مي شود. تحليل اقتصادي تحقيق ها با استفاده از معيارهاي نسبت منفعت- هزينه، نـرخ بـازده داخلي، و معادل يكنواخت سود خالص ساليانه انجام شده است. نتايج نشان مي دهد كه شرايط و موقعيت كشت محصول بر عملكرد و بهره وري تاثير زيادي دارد اما در بيشتر موارد شاخص هاي ارزيابي نشان دهنده بهره وري بيشتر در سيستم آبياري باراني مي باشد. بنابراين استفاده از سيستم هاي آبياري باراني و قطره اي با بررسي شرايط محيطي مي تواند سبب افزايش كارايي مصرف آب و افزايش بهره وري شود.