بررسي اثر متقابل خشكي و سوپرجاذب بر گياه آفتابگردان

گياه آفتابگردان از جمله گياهان مقاوم به تنش هاي محيطي مانند تنش خشكي مي باشد. با اين وجود پژوهش هاي مختلف نشان مي دهد كه در صورت تشديد تنش، كاهش رشد و عملكرد در گياه آفتابگردان مشاهده خواهد شد. پژوهش حاضر به منظور بررسي اثر متقابل تنش خشكي و سوپر جاذب بر گياه آفتابگردان انجام شده است. اين آزمايش بصورت فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي با سه تكرار در سه سطح تنش خشكي 25(S1)، 50(S2) و 75(S3) درصد تخليه رطوبت، سه سطح كاربرد سوپر جاذب صفر، 5 و 10 (گرم بر كيلوگرم خاك) و سه رقم فرخ (G1)، شمس (G2) و قاسم (G3) گياه آفتابگردان انجام شد. نتايج بدست آمده نشان داد كه بيشترين مقدار وزن خشك طبق در رقم 1 و در تيمار كامل آبياري (تنش صفر) و كابرد 200 كيلوگرم در هكتار سوپر جاذب بود. كمترين مقدار وزن طبق خشك نيز مربوط به رقم 3 (G3) و در تيمار 3 آبياري (S3) و مقدار سوپر جاذب صفر مشاهده گرديد. نتايج همچنين نشان داد كه استفاده از سوپر جاذب در شرايط تنش خشكي به طرز معني داري مي تواند اثرات حاصل از تنش آبي را تعديل كرده و باعث افزايش رشد و محصول گياه آفتابگردان شود.