تعيين پتانسيل برداشت آب باران در مناطق خشك به منظور آبياري فضاي سبز (مطالعه موردي بخش مركزي گرمسار)

كشور ايران بر اساس معيارهاي جهاني جزو مناطق خشك به حساب مي‌آيد. خشكي به معناي كمبود رطوبتي است كه بر اساس شرايط ميانگين اقليمي در يك منطقه به وقوع مي‌پيوندد. مناطق خشك همواره دچار كمبود منابع آب به‌ويژه در فصل‌هاي كم بارش سال هستند. از اين رو استفاده بهينه از منابع آب و جلوگيري از هدررفت آن در فصول پر بارش الزامي است. آب باران يكي از منابع ارزشمند آب است كه در فصول پر بارش و به‌ويژه در مناطق شهري همواره موجب ايجاد رواناب شده و به سادگي از دست مي‌رود. بنابراين انجام اقداماتي به جهت جمع‌آوري و بهبود كيفيت آب باران الزامي به نظر ميرسد. مخازن نگهداشت آب باران يكي از بهترين راهكارهاي مديريتي به منظور ذخيره و بهبود كيفيت آب باران است كه متأسفانه در كشور ما مورد توجه قرار نگرفته است. از اين رو در اين مطالعه پس از برآورد متوسط بارش ساليانه در شهر گرمسار به عنوان يكي از مناطق خشك كشور، به بررسي كارايي مخازن نگهداشت آب باران در حفظ اين منبع ارزشمند در فصول پر بارش و تامين آب مورد نياز فصاي سبز و باغچه‌هاي كوچك خانگي در فصول كم بارش پرداخته شد. نتايج نشان داد كه براي هر 150 مترمربع بام در شهر گرمسار و با درنظرگيري فضاي سبز و باغچه‌هاي خانگي به ميزان هشت درصد مساحت بام‌ها، مخازني به ابعاد 5/2*5/2*5/2 متر مي‌توانند آب مورد نياز جهت آبياري فضاي سبز و باغچه‌هاي خانگي را براي چهار ماه خشك و دو ماه كم بارش سال تامين كنند.