فمينيسم واشتغال زنان

فمينيسم واژه اي است فرانسوي وبه آنچه درقرن نوزدهم تحت عنوان جنبش زنان معروف بود،اطلاق مي گردد.فمينيسم مانندسايرايسم هاي ديگرمحصول آزادي خواهي وعدالت خواهي انسان درجواب ظلم وستم هايي بودكه دربرهه اي ازتاريخ به زنان وحقوق انساني آنهابه وجودآمد.فمينيسم باشعارحقوق زنان درزمينه كار،آموزش،رفاه وآزادي و...خيلي زودتوانست طرفداران زيادي به دست آورد.امامتاسفانه بازهم مانند ساير ايسم هاي غربي راه افراط وانحراف رادرپيش گرفت.فمينيسم تاكنون داراي سه موج بوده كه دوموج اول به ترتيب به تئوري هاي اقتصادي وتقسيم جنسيتي نيروي كاربه صحنه اجتماع آمد. باشروع جنگ جهاني اول ودوم وكمبودنيروي كاربه علت اعزام مردان به جبهه هاي نبرد،عملآاشتغال زنان دراروپاشكل ورونقي تازه يافت.پس ازجنگ جهاني دوم اين مسئله ادامه يافت وتفكرات جديدي درحوزه ي اشتغال زنان بانگرشي فمينيستي مانندفمينيسم ليبرال،فمينيسم ماركسيست وفمينيسم راديكال دررابطه بااشتغال زنان به وجودآمد.اين مهم ازمنظراستفاده ي مفيدنيمي ازنيروي مولدجامعه واحقاق حقوق زنان جاي تحسين داشت،امادرتمامي اين ديدگاه ها،فشارمضاعف به علت كاردرمنزل وكاردراجتماع،آزارعليه زنان شاغل،تاثيرات منفي رواني وتربيتي كودكان به علت دوري ازمادردرزمان اشتغال ناديده گرفته شده وباعث فروپاشي نهادخانواده درغرب گرديد.امابااين حال نمي توان اشتغال زنان رانيزناديده گرفت؛اين امر بايد با رعايت حدواندازه ي ميزان كارزنان باتوجه به روحيات وتوانايي جسمي زنان ونقش بي بديل اودرخانواده نهادينه شود.