انتخاب سطح تعميراتي بهينه با استفاده از فرآيندهاي تصميم گيري ماركوف

بسیاری از تجهیزات الكتریكی با گذشت زمان و افزایش ساعت كاركرد با شرایط فرسودگی مواجه بوده و به انتهای عمر مفید خود نزدیك می شوند. خرابی های فاجعه بار این تجهیزات در صنعت برق می تواند به ضرر و زیان های اجتماعی و اقتصادی قابل توجهی منجر شود. به طور معمول هدف از اجرای برنامه تعمیر و نگهداری، كاهش وقوع چنین شكست های فاجعه بار و گسترش طول عمر تجهیزات است. مدلهای تعمیر و نگهداری احتمالاتی به طور گسترده ای برای تعیین سیاستهای بهینه تعمیر و نگهداری با توجه به قابلیت اطمینان و هزینه ها، استفاده میشوند. به دلیل فرسایش و وقوع خطاهای نسبتا زیاد در تیرهای بتنی انتقال برق در ایران هدف این مقاله ارائه مدل احتمالاتی تحلیلی قابل حل برای رسیدن به برنامه بهینه تعمیر و نگهداری، در تجهیزات شبكه توزیع برق می باشد. برای یافتن سطح تعمیراتی بهینه نت، از مدل فرآیند تصمیم گیری ماركوف (MDP) استفاده شده است. كاربردی بودن مدل برای تجهیزات انتقال برق در شبكه توزیع با یك مثال عددی بررسی شده است.