پيش بيني شادكامي بر اساس بخشودگي بين فردي ، خود متمايزسازي و عمل به باورهاي ديني

این پژوهش با هدف پیش بینی شادكامی بر اساس بخشودگی بینفردی، خود متمایزسازی، و عمل به باورهای دینی اجرا شد. پژوهشحاضرتوصیفی، از نوع همبستگی است و جامعه آماری آندانشجویان دختر دانشگاه های پزشكی بودند. از این جامعه 320دانشجو با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب و با استفاده پرسشنامه های شادكامی آكسفورد (OHQ)، مقیاس بخشودگی بین فردی (IFS) پرسش نامه خودمتمایز سازی (DSI) و مقیاس عمل به باورهای دینی (معبد 2) مورد آزمون قرار گرفتند. پس از اینكه دادهها جمع آوری شد با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی (تحلیل رگرسیون چندگانه به روش همزمان) داده ها تجزیه و تحلی شدند. نتایج نشان داد كه بین بخشودگی بین فردی، خودمتمایزسازی، و میزان عمل به باورهای دینی با شادكامی رابطه معناداری وجود دارد (P<0/01) و قادر به پیش بینی شادكامی هستند كه 33/6 درصد از واریانس شادكامی را در بین دانشجویان دختر تبیین می كنند.