ارزشيابي در آموزش تاريخ

ارزشيابي همواره يكي از اركان اصلي تعليم و تربيت و يكي از اصول مهم در برنامه‌ريزي درسي است. ارزشيابي به‌عنوان راهكاري جهت آگاهي از ميزان يادگيري فراگيران مطرح مي‌باشد و در حال حاضر روش ها و رويكردهاي جديدي وجود دارد. علاوه بر اين تجزيه‌وتحليل كمي و كيفي نتايج حاصل از ارزشيابي مي‌تواند در جهت اصلاح تدريس، شيوه‌هاي ارزشيابي و رفع نواقص كتاب‌هاي درسي مربوط به وزارت آموزش‌وپرورش مفيد و مؤثر باشد. با توجه به اهميّت درس تاريخ به عنوان هويت و شناسنامه ملي؛ اين پژوهش برمبناي مطالعات كتابخانه‌اي و تجربه تدريس تاريخ؛ ضمن تشريح مفاهيم وابسته به ارزشيابي، نقد روش‌هاي سنتي ارزشيابي و تحليل علل پايين بودن نمرات درس تاريخ، به ارائه روش‌هاي نوين و كارآمد در ارزشيابي مربوط به درس تاريخ - با تأكيد بر كتب آموزشي تاريخ دوره دوم متوسطه - پرداخته است. درنهايت پيشنهاد‌هايي جهت تقويت دانش، مهارت و بينش دانش آموزان و ارتقاء سطح ارزشيابي درس تاريخ ارائه كرده است.