بررسي نوآوري هاي اجتماعي در دوران پساكرونا، با رويكرد زمينه گرايي

Investigating social innovations in the post-Corona era, with a contextualist approach

ريسك ابتلا و همه گيري بيماري كوئيد-19 در محلات حاشيه اي بسيار زياد است. در اين پژوهش ضمن نگاهي جامع به ادبيات موضوعي در حوزه وضعيت همه گيري و راههاي مقابله با آن، تأثير اجتماعات محلي در بهبود وضعيت در دوران پسا كرونا مورد ارزيابي قرار گرفت. بر اين اساس شاخص هاي متعددي همچون سن، دسترسي به زيرساخت شهري، فرهنگ، اقليم، حمايت دولت و .. شناسايي شد كه در اين دوران مي توان تاثيرگذار باشد. ضمن انتخاب محله حاشيه نشين نايسر در سنندج به عنوان نمونه موردي، 60 عدد پرسشنامه منطبق بر شاخص هاي فوق تكميل و توزيع گرديد. نتايج نشان مي دهد عامل فرهنگ و نوآوري هاي اجتماعي در مقابله با كرونا بيشترين نقش را را در كاهش آسيب پذيري جامعه ايفا مي كند.