بررسي وضعيت زيست پذيري درشهر قائمشهر

Survey of livability status in the city of ghaemshahr

زيست پذيري يكي از راهبردهاي توسعه پايدار است‌وشهري زيسـت‌پـذيرنـام داردكـه سـه مؤلفـه اقتصـادي،‌‌اجتماعي و زيست‌محيطي در آن، به سمت توسعه پايدار گام بردارنـد.‌ رويكردزيست‌پذيري به سيستم شهري سالم، امن، با دسترسي‌مناسب و مقرون‌به‌صرفه اطلاق مي شود كه كيفيت بالاي زندگي راموجب خواهد شد. به همين خاطر پژوهش حاضرباهدف سنجش‌ميزان زيست پذيري شهر قائمشهروشناسايي‌متغييرهاي تاثيرگذار برزيست پذيري شهري‌انجام گرفته‌است. روش پژوهش توصيفي-‌تحليلي مبتني بر توزيع پرسشنامه بوده است. حجم نمونه با استفاده ازفرمول كوكران 384 بدست آمده است. پرسشنامه شامل سه بعد اصلي اقتصادي، اجتماعي و‌ زيست محيطي مي‌باشد، كه هركدام از بعدهاي پرسشنامه داراي چند زيرشاخه بوده است. با بررسي ميانگين هاي به دست آمده از تحليل ابعاد سه گانه زيست پذيري با عنايت به طيف ليكرت پرسشنامه‌و اين نكته كه هرسه بعد از ميانگين پائين 3 برخوردار هستند. ابعاد زيست پذيري پايدار منطقه نيازمند برنامه ريزي و توجه‌متوليان عرصه شهري در راستاي بهبود شرايط زيستي در اين ناحيه مي‌باشد. ليكن بعد اقتصادي با ميانگين 67/1 از اولويت بيشتري براي اين امر برخوردار است و بعد اجتماعي به نسبت ساير ابعاد با ميانگين 21/2 وضعيت مطلوب تري را داراست. براي پاسخگويي به سوال دوم پژوهش و تعيين ميزان اثر گذاري هر كدام از ابعاد زيست پذيري در بهبود زيستي ناحيه مورد مطالعه از رگرسيون چند متغيره بهره گرفته شد. نتايج آزمون رگرسيون نشان مي دهد كه با توجه به ضرايب بتاي حاصله بعد اجتماعي با ضريب بتاي 464/0 بيشترين اثرگذاري را در شرايط زيست پذيري ناحيه مورد مطالعه دارد.