بررسي تطبيقي محرميت در خانه هاي سنتي و معاصر ايران

A comparative study of privacy in traditional and contemporary Iranian houses

انسان به عنوان اشرف مخلوقات نيازمند محرميت و امنيت است و خانه، محلي جهت تامين نيازهاي روحي ورواني خانواده ، نقشي اساسي دربر طرف كردن آن دارد.خانه ، محلي است كه اعضاي خانواده با يكديگر تعاملات اجتماعي و فردي دارند .در خانه هاي سنتي ايران معماران توجه ويژه اي به محرميت و حريم انسان ها داشته اند چراكه اين مهم ، با دين و ارزش ها وفرهنگ مردم مرتبط است.در خانه هاي سنتي شاهد اين هستيم كه ، در قسمت ورودي عموما از هشتي استفاده مي كردند و به هيچ عنوان فضاي دروني خانه مورد ديد مستقيم نامحرم نبود. يا اين كه اهميت خاصي به عرصه بندي فضاها مي دادند به طور مثال بخش پذيرايي از مهمانان ، جدا ازعرصه خصوصي اهل خانه بودو... اين موارد نشان از اهميت موضوع دارد.اما در دوران معاصر به دليل اينكه با افزايش قيمت مصالح ، نيروي كار ، زمين و دور شدن از فرهنگ ايراني – اسلامي و... مواجه شده ايم ، معماران و ساكنين خانه هاي معاصر توجه كمتري به اين موضوع مهم داشته اند كه تاثيرات منفي آن بر اهل خانه و جامعه نمايان است ، بنابراين بايد به دنبال بهترين روش ها در جهت برطرف كردن نيازهاي خود ازجمله محرميت وامنيت درخانه هاي معاصر باشيم . ازاين رو اين پژوهش كه از نوع توصيفي – تحليلي مي باشد به كمك اسناد ، مقالات و كتب اين حوزه در جهت بررسي اين موضوع تلاش كرده و به موضوعاتي همچون تبيين مفهوم محرميت و حريم ،درونگرايي ، سلسله مراتب ، جايگاه حريم در خانه هاي معاصر و سنتي و مقايسه آنها و....پرداختيم كه در آخر پيشنهاداتي در جهت بر طرف كردن اين مهم ارائه شد.