بررسي تأثير عملكرد مديريت شهري بر زندگي حاشيۀ شهر

Investigating the effect of urban management performance on suburban life

حاشيه‌نشيني پديده اي است اجتماعي و به عنوان معضل شهري مورد توجه جامعه شناسان و ساير علوم مربوط به شهرسازي و معماري قرار گرفته است. حاشيه نشيني در مشهد نيز با بروز مشكلاتي چون بي مسكني و بد مسكني، مشكلات زيست محيطي عدم دسترسي به تجهيزات و تأسيسات شهري همراه بوده است. با توجه به پيچيدگي و تنوع خاص مسائل مربوط به شهرها، ادارۀ آنها نياز به مديريتي تحول‌خواه، كيفي، مشاركت‌جو، واحد و همه جانبه‌نگر دارد. حاشيه‌نشيني شهري يكي ازمسائل مركب شهري، اجتماعي و فرهنگي مي‌باشد كه در دوران‌هاي مختلف بخصوص در سال‌هاي اخير دچار تغييرات اساسي و ساختاري در ابعاد كالبدي، اقتصادي، فرهنگي اجتماعي شده است. سؤال اصلي پژوهش اين است كه آيا مديريت شهري و تصميمات آنها مي تواند تأثيري بر حاشيه شهرها و تغيير سبك زندگي مردم حاشيه شهر داشته باشد؟ هدف اين پژوهش بررسي عملكرد و تأثيرات مديريت شهري در عرصه-هاي مختلف اجتماعي، اقتصادي، فرهنگي و كالبدي، تغيير در سطح فرهنگ اين مناطق، حفظ و ارتقاء ارزش هاي كهن، خلق فضاي شهري معاصر و تحكيم حس تعلق به مكان است و در نهايت هدف اين پژوهش ساماندهي مناطق حاشيۀ شهر مي باشد كه مي تواند ضمن ايجاد ترتيبي نو در فرآيند شكل‌گيري فعاليت‌ها، به نوسازي، بهسازي و بازسازي مناطق با توجه به امكان و استعداد بالقوه و نهاني مكان به عنوان يك فضاي شهري مردمي پايدار و ماندگار در طول زمان جهت ‌دهد. در اين ارتباط اطلاعات اين تحقيق به صورت كتابخانه اي و ميداني از منابع معتبر جمع‌آوري گرديده است و همچنين سعي شده با تحليل و توصيف مفهوم حاشيه‌نشيني و شناخت علل و عوامل اين پديده، نقش مديريت شهري و سياست‌ها و قوانين آن در جهت جلوگيري از روند توسعه پديدۀ حاشيه‌نشيني مشخص شود.