تنوع فرهنگي در شهرهاي جديد

Cultural diversity in new cities

پس از انقلاب، شهرهاي جديد به عنوان يكي از راهبردها و الگوهاي توسعه شهري در جهت جذب سرريزهاي جمعيتي شهرهاي بزرگ و اسكان جمعيت مهاجر، طراحي و احداث شدند. تنوع فرهنگي ناشي از افزايش ميزان مهاجرت در شهرهاي جديد را ميتوان همچون شمشيري دو لبه در نظر گرفت كه از سويي ميتواند به عنوان پتانسيلي براي تجلي يافتن كثرتگرايي و پلوراليسم باشد و از سوي ديگر هم منجر به تضاد و تعارض فرهنگي و مشكلات مربوط به آنها شود. به طور كلي در نگاه فرهنگي به مسائل شهرهاي جديد، ميتوان با توجه به زيرساختهاي اجتماعي، تقويت و بكارگيري آنها در برنامه ريزي فرهنگي، نگاه انساني به اين گونه شهرها و در نظر گرفتن فرهنگ به عنوان نگاه مسلط، به چالشهاي ناشي از تنوع فرهنگي پاسخ داد و آنها را برطرف نمود و حتي از آن به عنوان پتانسيلي براي ارتقاء شهرهاي جديد استفاده كرد.