بهره گيري از GISدرادامه حيات روستا و تحقق توسعه پايدار روستايي

Utilization of GIS in the continuation of rural life and realization of sustainable rural development

توسعه پايدار به عنوان پارادايم غالب در سده بيست و يكم، به طور روز افزوني در گفتارها و نوشتارهاي صاحب نظران و دولتمردان به عنوان تنها راه حل براي معضات موجود جهاني، مطرح شده است. توسعه پايدار در واقع، رويكردي است كـه بـه دنبـال بيـشينه كردن سود خالص توسعه اقتصادي با در نظر گرفتن نگهداري و حفظ كيفيت منابع طبيعي در طول زمان اسـت. بـراي آنكـه توسـعه پايدار از لحاظ اخاقي با ثبات باشد، نياز است كه سطح زندگي اقشار كم درآمد و مستضعف جامعه بهبود يابـد و در عـين حـال از وارد آوردن خسارات جبران ناپذير بر سرمايه نسل هاي آينده ممانعت شود. بر اساس آمـار و تحقيقـات صـورت گرفتـه، عمـده تـرين مسئله خانوار روستايي در ايران مشكات اقتصادي و فقر ميباشد. در اين جهـت گردشـگري روسـتايي بـه عنـوان اقتـصاد مكمـل پيشنهاد ميگردد و لذا به نظر ميرسد از آنجا كه گردشگري روستايي در بـستري از مكـان صـورت مـي پـذيرد، سيـستم اطاعـات جغرافيايي قادر باشد كه نقش شايستهاي را در تمام مراحل گردشگري روستايي كه به عنوان اقتصاد مكمل در كاهش فقر روستايي و جلوگيري از فشار بر منابع مطرح مي باشد، ايفا نمايد. روش تحقيق از GIS نوع تحليلي-كاربردي است. بر اساس يافته هاي تحقيـق در تمام مراحل سيستم گردشگري روستايي قادر به استفاده ميباشد. در انتها نيز بر اساس يافتههاي تحقيق راهكارهايي ارائه گرديد.