نقش رشته طراحي لباس در پيشبرد اهداف توسعه پايدار

بحران منابع طبيعي و آســيب هاي زيســت محيطي ناشــي از توليد نامحدود پوشــاك و تحميل مقادير زياد مواد بازگشــت ناپذير به طبيعت، ضرورت بازنگري در تمامي مراحل چرخه پوشاك (طراحي، توليد، مصرف و پس از مصرف) را ايجاب مي كند. براي تحقق اهداف توســعه پايدار، دســتيابي به مُد پايدار در صــنعت پوشــاك، امر مهمي محسـوب مي شـود. اما رويكردهاي غالب در طراحي پوشاك براي توسعه پايدار، مبتني بر ديدگاه زيست محيطي بوده و از اين رو در بيشتر موارد با بكارگرفتن پروسه هاي دوستدار محيط زيست از طريق قانون مند كردن جريان پساب، بهبود و ماكزيمم كردن كارايي پروسه توليد مورد تاكيد قرار گرفته و حال اينكه تمركز بر روي پروسه هاي توليد براي حل مشكلات محيط زيستي، يك راه حل، از روش هاي كوتاه مدت است و براي حل مشكلات محيط زيستي پوشاك با اثرات مخرب كمتر، از مرحله طراحي بايد شروع كرد. از اين رو پژوهش حاضر سعي در معرفي رويكردهاي طراحي پايدار در صنعت مد با روش توصيفي- تحليلي دارد. با آگاهي بخشي به طراحان لباس از بدو ورود به اين رشته، مي توان توجه طراحان را به مواردي فراتر از سيلوئت لباس، سبك و بيان شخصي جلب نمود و آنها را در قالب مُد سبز به طراحاني مسئول تبديل كرد.