ارائه مدل دستيابي به اقتصاد مقاومتي با تأكيد نقش چابكي سازماني دانشگاه‌ها

هدف از اين تحقيق ارائه مدل دستيابي به اقتصاد مقاومتي با تأكيد نقش چابكي سازماني دانشگاه‌ها بود. روش‌شناسي تحقيق به‌صورت آميخته و (كيفي و كمي) انجام شد. در بخش كيفي بر اساس نظريه برخاسته از داده‌ها با الهام از اشتراوس و كوربين (1967) و درروش كمي بر اساس روش‌شناسي توصيفي –همبستگي صورت گرفت. جامعه آماري در بخش كيفي مركب از 18 نفر از استادان رشته‌هاي مديريت و اقتصاد در استان مازندران بودند. اين افراد به‌صورت هدفمند انتخاب شدند. جامعه آماري در بخش كمي 1671 از اعضاي هيئت‌علمي واحدهاي دانشگاه آزاد اسلامي در رشته‌هاي گوناگون بودند. نمونه آماري بر اساس فرمول كوگران 312 نفر و انتخاب روش نمونه‌گيري به‌صورت نمونه‌گيري طبقه‌اي بود. ابزار جمع‌آوري اطلاعات در بخش كيفي مصاحبه‌هاي نيمه ساختارند و در بخش كمي پرسشنامه‌هاي قابليت‌هاي اقتصاد مقاومتي و چابكي سازماني دانشگاه‌ها بود. مفاد اين پرسشنامه‌ها از مصاحبه‌هاي مرحله كيفي به دست آمد. روش تجزيه‌وتحليل داده‌ها در بخش كيفي كدگذاري و در بخش كمي آزمون همبستگي ميان متغيرها با تأكيد بر معادلات ساختاري بود ابزار تجزيه تحليل اطلاعات در مرحله كمي به كمك نرم‌افزار spss و ليزرل امكان‌پذير شد. يافته‌هاي تحقيق نشان داد كه بين ابعاد 5 گانه اقتصاد مقاومتي و ابعاد 6 گانه چابكي سازماني دانشگاه با 95 درصد احتمال رابطه‌ي معني‌داري وجود دارد. يافته‌هاي تحقيق نشان داد اقتصاد مقاومتي از طريق چابك سازي سازماني دانشگاه‌ها دست‌يافتني است،